Zona del Silencio

Al een tijdje volg ik Noraly op haar eigen YouTube kanaal ‘Itchy Boots’. Zij reist met haar Honda CRF300 Rally de wereld over. Drie keer per week doet zij verslag van haar avonturen middels inspirerende korte filmpjes. Ik ben haar gaan volgen, sinds ze door zuid en midden Amerika crost. Haar voorlopig einddoel is Alaska. De filmpjes zijn zeer informatief en werken ontspannend en inspirerend voor mij. Omdat ik zelf ooit een jaar in Amerika heb rondgetrokken, herken ik veel van de sfeer en landschappen in de verschillende landen waar zij doorheen komt. Zoals onder andere Colombia, Guatemala, Belize en nu Mexico.

Drijfveren

Ik ken Noraly niet en ook weer wel. Door de vlogs op haar YouTube kanaal leer ik haar steeds beter kennen. Als ik haar (kern) waarden zou benoemen, kom ik onder andere uit op avontuur, vrijheid, humor, kennis, respect, natuur, rust, betrouwbaarheid en doorzettingsvermogen.

Woestijn

‘Heerlijk hoe de filmpjes mij steeds weer in een bijna 3D ervaring meenemen op reis’, besef ik en droom even weg bij haar filmverslag over de Zona del Silencio in Noord Mexico. Ik had er nog nooit over gehoord. In dit verlaten gebied in de Chihuahuan- woestijn in het noorden van Mexico ter grootte 400.000 hectare heerst absolute stilte. Op onverklaarbare wijze blijken radiosignalen hier niet te werken en kompassen slaan consequent op tilt. In dit reservaat wordt ondertussen al tientallen jaren onderzoek gedaan naar mogelijke oorzaken.

Stiltegebied

‘Ik sluit mijn ogen en ben in dit grote vlakke stiltegebied. Albert Einstein zei al zo mooi ‘logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal’. Dus ben ik hier nu. Ik kijk om mij heen, er is hier helemaal niemand. De kale lege zandvlakte is omgeven door imposante bergtoppen. Ik voel de magie en dat alles hier mogelijk is. Alleen een voorzichtig briesje en mijn eigen ademhaling doorbreekt zachtjes de absolute stilte. Ik ben in een lege woestijn wereld beland, omringd door zuinige weelderigheid van verschillende planten, zoals mesquieten, cactussen en felgekleurde bloemen die op boterbloemen lijken.

Ik ga op de harde zanderige grond zitten en knijp mijn ogen een beetje dicht tegen het overweldigende felle zonlicht. ‘Alles is hier intens’, constateer ik. In dit verlaten gebied begrijp ik pas wat in de meditatiewereld bedoelt word met je eigen ‘stille midden’, een plek in jezelf waar je naar toe kunt gaan om uit je hoofd en naar je hart en ziel te reizen. Om je eigen stilte en Goddelijkheid te kunnen en durven voelen. In de stilte zitten namelijk vele antwoorden verscholen.

In deze omgeving word ik er als vanzelf naar toe gezogen. Hier in deze stilte ontdek ik (opnieuw) de mogelijkheid om alle kleuren van mijn leven zelf te maken. Ik heb de regie op datgene wat ik wil creëren binnen mijn context. Dit is de motor en actie is de brandstof. ‘Ik hoef alleen maar af en toe bij te tanken ‘, besef ik met een glimlach en verdwijn in een ‘purple rain’.

Luistertip: purple rain live, Princehttps://www.youtube.com/watch?v=bm03wqLY3Nc