Eerst de ander begrijpen dan pas begrepen willen worden.

‘Een grote uitdaging’, dacht ik, want naast eten en drinken, onderdak en veiligheid is ‘gehoord en gezien worden’ een primaire levensbehoefte voor ons. ‘En dan kom je ook weer terug bij veiligheid en geborgenheid’, concludeerde ik. Op internet staat een kort YouTube filmpje waarin een aandacht- experiment wordt gedaan. Een moeder geeft haar baby eerst liefdevolle aandacht en stopt plotseling hiermee. Ze kijkt in stilte en emotieloos langs de baby. Binnen een minuut doorloopt het kleine mensje de stadia van aandacht trekken, boos worden, huilen tot uiteindelijk apathie. Gelukkig neemt de moeder haar kindje weer snel in de armen. Een trauma kan snel komen. ‘Ik hoop dat het kindje hier geen blijvende schade aan heeft overgehouden’, want onbewuste besluiten (zoals bijvoorbeeld ‘ik ben het niet waard’), blijken snel gemaakt.

Luisteren

Als we in onze vroege jeugd niet de liefdevolle aandacht krijgen die we nodig hebben, gaan we alles doen om dit alsnog te krijgen en niet altijd op de meest aangename of efficiënte manier. Of we geven het op, waarmee je ook weer de aandacht naar jezelf (op een ongezonde manier) trekt. Binnen onze training positieve gezondheid en persoonlijke groei oefenen we ook het luisteren naar elkaar. De korte oefening dmv het luisteren en dan langzamerhand de aandacht verleggen naar bv je horloge, even gapen, de aandacht elders verleggen, roepen gevoelens bij het ‘slachtoffer’ variërend van irritatie tot boosheid, of onzekerheid op.

Deze oefening werkt heel goed voor het (opnieuw) beseffen, dat empathisch luisteren zo belangrijk is. Beiden voelen zich dan gehoord en gezien. Ook is het een confronterende oefening, want we realiseren ons hoe vaak we niet met volle aandacht bij de ander kunnen zijn. We willen meestal eerst eerst zelf begrepen worden, ipv dat we eerst de ander proberen te begrijpen.

Jezelf helen

Gelukkig is er een derde mogelijkheid; jezelf (met hulp) helen van de belemmerende gedachten of overtuigingen, om zelfliefde te ontwikkelen. Ook om je grenzen aan te geven, waardoor je niet halfslachtige pogingen hoeft te doen om te luisteren en te helpen, terwijl het even niet lukt of uitkomt. Dit te zeggen, zou al heel veel opleveren.

Het klinkt haast tegenstrijdig om vooral aandacht te geven aan jezelf dmv het opheffen van je eigen blokkades, om vervolgens echte aandacht te kunnen geven aan de ander.

In mijn optiek een voorwaarde om er met volle aandacht te kunnen zijn tijdens het gesprek ipv. te wachten tot de ander even ‘ademhaalt’, oftewel tussen de zinnen door pauzeert om het gesprek direct naar je toe te trekken.

Luister je om te begrijpen, of om antwoord te kunnen geven?

Patroon doorbreken

Probeer eens het volgende experiment; komende week twee keer zoveel te luisteren in plaats van te praten en ervaar wat er veranderd in het contact.

Fijne week gewenst.

Luistertip: Deat friend, Wingsm/watch?v=aQNMkB_T9k0