In de auto en de kunst van navigeren door het leven

Ik sloot het portier. Het gaf een zware psycho akoestiek klik. Ik kreeg in deze afgesloten ruimte een gevoel van rust en veiligheid. Ik was onderweg naar Noord Holland. Alles ging voorspoedig, totdat even later de auto begon te schokken bij het schakelen, alsof er hem iets dwars zat. Ik zette, een beetje verontrust, het equivalent van goed niezen in, door flink op het gaspedaal te trappen om het rommelige gesputter te doorbreken. Gelukkig leek dit te helpen, het kalmerende regelmatige gebrom van de motor was weergekeerd. ‘Ondertussen zijn we alweer drie jaar eigenaar van deze Alhambra Seat 2007’, realiseerde ik mij en vervolgde mijn weg door het donker.

Het water komt

De wind was gaan liggen en ik reed over de Afsluitdijk. Rechts van me het water van het IJsselmeer en links, verscholen achter de net opgehoogde dijk, de Waddenzee. Het water associeerde ik al een tijd met klimaatverandering. ‘Het lieflijk kabbelende water veranderde in het donker tot een zwarte dreigende koude massa, die niets ontziend tot ver boven de Afsluitdijk steeg, er was niets meer over dan water’. Ik voelde een beklemming op de borst opkomen bij deze gitzwarte dagdroom en schudde onwillekeurig letterlijk het nare gevoel van mij af. Een paar keer diep ademhalen bleek ook goed te werken. Ik deed de stoelverwarming wat hoger op zoek naar warmte, naar een rustgevend houvast of misschien wel troost. Mijn auto gaf mij nog steeds het gevoel van veiligheid. Hier in mijn cocon voelde ik mij rustig. De wereld buiten en ik binnen in mijn eigen wereld die letterlijk aan mijn voeten lag. Ik ging in gedachten de reeks auto’s die ik tot nu toe had gehad bij langs. Het waren altijd tweedehandse ruime auto’s geweest. De vorige was een vergissing geweest. Deze auto lag voor mij te laag, waardoor ik mij er niet prettig in voelde.

Patronen

‘Hoog op de wielen, ruim en een krachtige motor’ concludeerde ik en zag het auto patroon door mijn leven heen. Mijn gedachten dwaalden af naar het rijden in mijn eigen vrachtwagen. ’Ik was onderweg naar Zuid Frankrijk. Een rit waarbij ik op de heenreis Nederlandse racefietsen vervoerde en terug kwaliteitswijnen uit de Ventoux streek meenam. Sinds ik ‘buiten coach’ was geworden reden soms klanten met mij mee’. ‘Alhoewel, dat kon wel eens te intiem en confronterend zijn, zo voor meerdere dagen op elkaar aangewezen te zijn in mijn macho auto space’, dacht ik en ruilde deze dagdromerij in voor een andere.

Tonies Podcast, Tonies columns, Tonies camper

‘Mijn eigen Tonies camper. We gingen bij de mensen langs voor bemoedigende helpende gesprekken in en rondom de camper en in de rustgevende natuur. Ook werden in deze mobiele studio alle Tonies Podcast gesprekken opgenomen’ en Tonies columns in alle stilte en vrijheid geschreven. ‘Wat een briljant idee’, complimenteerde ik mijzelf en voelde de waarde ‘Vrijheid’ passen bij een nieuwe logische stap in mijn leven.

Luistertip; the raft, Fat Freddies Drophttps://www.youtube.com/watch?v=SmqKTBa47sMp