Het is zondagmiddag als we de auto langs het zandpad bij het bos parkeren, voor de start van onze Bush craft expeditie. De wilde plannen om in het bos te overnachten zonder tent en zonder kampeerspullen, om het weekend te overleven van datgene wat de natuur ons biedt was bij nader inzien uitgesteld tot een wat vriendelijker seizoen. Ik bemerkte en observeerde al eerder mijn eigen aarzeling om in de herfst in een overlevingszak in het bos te gaan liggen, om de nacht door te komen en had de aanschaf ervan steeds uitgesteld. Ritzo de bushcraft (ervarings) deskundige reageerde gelukkig mild.

Tot mijn opluchting werd het XL bushcraft weekend met elkaar vooralsnog uitgesteld. Hiermee had ik alle tijd gekregen om mij mentaal te kunnen voorbereiden. In gedachten visualiseerde ik mijzelf alvast gewapend met rugzak, overlevingszak, handige afritsbroek met extra zakken, extra warme kleding, een veldfles water, een scherp zakmes en de vuurmaker. We mijden de gangbare paden en kiezen voor de dichte begroeiing; de zachtgroene verende plekken waar het doodstil is. Waar alleen nog de bosdieren komen en al het andere leven ongestoord zijn gang kan gaan. Voorovergebogen zoeken we naar voedsel, volgens Ritzo is er een overvloed hiervan in het bos.

Ik onderbreek mijn alerte gedachtegang even en vraag mij af of ik ook erge honger zal gaan krijgen tijdens zo’n weekend. Ondertussen krijg ik allerlei grassoorten aangeboden, die ik heel aandachtig wegkauw en doorslik. Alleen met mijn mijmerende gedachten voel ik mijzelf toch even een beetje een ‘verwend kind’ . Gelukkig kent niemand deze gedachten.

Gorges du Verdon

Ooit had ik een overlevingstocht ervaring in zuid Frankrijk opgedaan. Met z’n drieën daalden we, zwaar bepakt (inclusief tent en matje), af richting bodem van deze majestueuze kloof. Langs de rivier zouden we drie dagen en nachten overleven op onze trektocht, om aan de andere kant weer naar boven te klimmen. We hadden genoeg eten bij ons, inclusief borrels voor happy hour, kaasjes en worst voor bij de borrel en koeken voor bij de koffie en chocola voor de after koffie en.. misschien nog wat reserve chocoladerepen. Na een week had ik het bewijs dat inspannend bewegen niet genoeg is voor een mooie leefstijl balans. Ik was minstens drie kg aangekomen.

Paddo’s

Het is zondagmiddag als we bij een waterig voorzichtig herfst zonnetje de auto verlaten. Vanaf het zandpad lopen we via de greppel het ongemarkeerde bos in. Na een uur rondstruinen en het afsnijden van de eetbare paddenstoelen voor onze avondmaaltijd, check ik toch even mijn ‘Gezondheidsapp’. 850 stappen geeft deze aan. Ik realiseer mij de zinloosheid van mijn actie en stop de telefoon gauw weer weg. Alhoewel; ik kan hier prachtige foto’s maken en probeer deze verstilling te vangen op dit multitask apparaat. Paddo’s; er bestaat een grote verscheidenheid aan soorten en Ritzo onderscheidt de giftige, hallucinatoire en eetbare, die in ons mandje verdwijnen. ‘Waar je aandacht naar uitgaat groeit’, denk ik want we zien steeds meer bijzondere plekken, tenminste als Ritzo ons erop wijst. Hij vertelt ons waar herten, reeën, vossen en andere diersoorten de nacht hebben doorgebracht en wijst ons hun ‘snelweg’ aan.

Vertragen

Op een gegeven moment vraagt Leonie mij wat mijn relatie met de natuur is. Ik begrijp haar vraag, mijn aandachtsspanne om voorovergebogen bij paddenstoelen te staan is blijkbaar opvallend kort(er). Ik ben nog vooral geconditioneerd met doorlopen en afstanden afleggen. Ik word mij bewust van mijn ‘haast’ en ga daarmee al vertragen. Ik krijg deze middag een diep respect voor de natuur en wat zij ons allemaal te bieden heeft.

Passende wijnen

Op weg naar huis overdenk ik welke wijn zou passen bij onze meegebrachte paddenstoelen met pasta. Haast automatisch check ik mijn Gezondheidsapp en zie toch nog 10.344 stappen staan.

Luistertip: Mother Earth, Neil Young

Check it out: htps://ritzotencate.com/

Luistertip Mother earth Neil Young:https://m.youtube.com/watch?v=t7hTATM4i_8