Laatst vroeg ik aan mijn zoon hoe het ging. Hij woont namelijk alleen in zijn jongerenflat en dat leek mij in deze tijd van social distance niet altijd even makkelijk.
Zijn werk doet hij al een paar maanden noodgedwongen vanuit huis. Ik weet van zijn groot sociaal netwerk en frequente bezoeken aan de sportschool van minstens vier keer in de week, toen het nog mocht.
‘Komt goed’, wel een beetje saai, maar ik heb er toch geen invloed op en maak er het beste van’, antwoordde mijn zoon op accepterende toon.
Ik weet dat bijna alles, waar hij zo van kan genieten, momenteel stil ligt. Zoals met vrienden naar het café, een terrasje, bioscoop, kapper, uit eten. Na een aantal weken beeldbel contacten besloten we om elkaar weer live te gaan ontmoeten. Het werd op zondag een rondje stad. Alles was dicht, de zondagse sfeer van een lege provinciestad was nu overal om ons heen zichtbaar, voelbaar tot in mijn poriën en deed een beetje zielloos aan.
Alleen de Hema was open voor ‘een broodje rookworst met een sapje’. Op de Vismarkt creëerden we ons ‘terras’ door op de stoeprand plaats te nemen. Het is nu enkele weken verder en een nieuwe zondagse ronde met mijn andere zoon door de stad leverde gelukkig alweer wat meer beleving op, mede dankzij creatieve horecamedewerkers.
Ik bleef denken aan de rustgevende ‘komt goed’ uitspraak van mijn zoon.
Terwijl ik meerdere trainingen had gevolgd om het Nu te accepteren zoals het is, met aandachtspunten voor het accepteren van de grenzen van mijn cirkel van invloed, leek hij het Nu direct volledig te kunnen accepteren en op een natuurlijke manier uit te dragen. Daar heb ik bewondering en respect voor. Hij was zelfs boeken gaan lezen, iets wat hij altijd het liefst vermeed.
Komt goed
Opeens herinnerde ik mij dat mijn zoon als puber ook al vaak ‘komt goed’ gebruikte, als ik weer eens vroeg naar zijn studie. Ik interpreteerde het meestal als een ‘jaja‘. Een reactie om van de zeurende ouder af te zijn.
En misschien zou dat zeker ook wel eens aan de hand geweest zijn, heel voorstelbaar bij een puber, echter het begon mij op te vallen dat hij in allerlei verschillende situaties deze ‘komt goed’ uitspraak gebruikte en nog steeds hanteert.
Vertrouwen
Als je vertrouwen hebt in jezelf, accepteer je daarmee de hoogte- en dieptepunten die nu eenmaal bij het leven horen. Het verleden kun je achter je laten en de toekomst gebruik je voor je eigen doelen in plaats van zorgen te hebben over wat er allemaal niet goed zo kunnen gaan, daar ergens in die toekomst. Dit geeft een ongelimiteerde kracht en een positief bewustzijn. ‘komt goed’ vertegenwoordigt deze kracht.
Via de app vroeg ik hem of hij zich kon herinneren wanneer hij hiermee begonnen was.
‘Weet ik zo niet, zal erover nadenken, komt goed’
‘Wat kan positief taalgebruik krachtig zijn’, dacht ik en appte een ‘duimpje omhoog’ terug.
‘Hij heeft gelijk, dacht ik’. Het komt goed.
Tonies columns (Elk weekend😎) 
Hoi Anton,
Twee van de drie zonen, van mijn vriend hanteren ook als een soort ‘stopwoord’ als wij ons over hen zorgen maken ‘ komt goed’. Het is als geruststelling ( ik maak zelf uit wat ik doe)voor ons bedoelt. Voor hen zelf is het bedoelt, ik ben Nu met andere dingen bezig. Komt goed is vetaalt ‘komt later wel’. De jongste is nu weer vanuit het buitenland in de Friesche hoofdstad, na 2 jaar tegen zijn eindscriptie aan te hikken is hij er nu met ‘gemak’ aan begonnen en voor z’n pitch geslaagd (onderzoeksonderwerp)over hoe overleef je als hotels in het Corona tijdperk. ‘Komt goed ‘klopt dus en betekent ‘ik doe de dingen op het moment als het echt niet anders kan’ . Al
met al een ‘gezonde houding’ van ‘de zonen’ vanuit hun perspectief om met stress om te gaan. …De jongste is hierdoor wel 2x z’n studiegeld kwijt, maar daar maakt hij zich ook niet zo druk om. Hij heeft een mooie baan in het buitenland, waar Corona goed wordt aangepakt!
LikeGeliked door 1 persoon