In 2007 ontmoette ik mijn huidige partner. In het begin van een relatie worden vaak tot diep in de nacht belevenissen en avonturen uit het verleden uitgewisseld. Eerdere relaties, kinderen, je gezin van herkomst, vrienden, familie komen allemaal voorbij. We willen het verleden zo ‘levendig’ mogelijk terughalen om met onze huidige partner te delen.
Ook kwam mijn motor uit het verre verleden in stoere verhalen voorbij. Daarbij beloofde ik nu alweer 12 jaar geleden om eens met haar een motorritje te zullen maken.
Ik was 25 toen ik op een dag besloot om motor te willen gaan rijden. Ik was geïnspireerd geraakt door een toenmalige vriend. Hij was een echte motorliefhebber. Na het behalen van mijn motorrijbewijs vroeg ik hem mee op mijn speurtocht naar een goede tweedehandse. Het werd een Yamaha XS 1100. ‘Veel te zwaar’, vond hij om mee te beginnen.
Ik liet het zware rode gevaarte, inclusief de imposante kuip onderdelen zwart spuiten en had vanaf dat moment mijn eigen motor voorzien van ‘mijn handtekening’. Vele motortochten naar andere landen volgden. Mijn eerste tocht ging naar een motortreffen in België. De motorvriend, helaas is hij veel te vroeg overleden, overtuigde mij dat deelnemen aan een motortreffen er echt bijhoorde.
’S avonds stond ik met mijn zwartleren motorpak ( uiteraard losse en nonchalant open gedragen motorjas en leren broek) met een flesje bier rondom een groot vuur en probeerde een beetje in een soort van motorstemming te komen. Hier waren allemaal motorliefhebbers bij elkaar. Ik bleek de enige aanwezige met een Japanse motor, ook wel plagerig ‘een naaimachientje’ genoemd. Omdat het een heftig (1100cc) ‘monster’ was en ik meegenomen was door een lid van de motorclub, werd ik waarschijnlijk toch getolereerd. Met verbazing heb ik die avond de voor mij saaie gesprekken aangehoord. Er werd vol passie gesproken over Engelse motoren en onderdelen. Zelf had ik eigenlijk niet zoveel met motoren, in ieder geval niet met de techniek. Ik kon wel een eind meegaan in het gevoel van vrijheid bij je verplaatsen per motorfiets, al ben ik ook een groot liefhebber van het gemak en comfort van een auto. Een motor betekent avonturen beleven, hard werken en nog meer opletten. Meerdere keren ben ik met een eerdere vriendin op de motor naar het buitenland geweest. Het harde werken beloonde je dan bij een pompstation met koffie en een sigaret. Dat laatste past niet meer bij mijn leefstijl.
Even later verhuisde ik bij het motortreffen naar het vrouwen kampvuur, hier was het eigenlijk veel gezelliger. Ik ben later nooit meer uitgenodigd voor het Belgische motortreffen. Waarschijnlijk had ik teveel codes doorbroken.
Enkele jaren later nam ik afscheid van mijn stalen ros. Er waren kinderen gekomen en een handige station auto maakte onderdeel uit van het dagelijks leven en werd het vervoermiddel voor de vakanties. De motor stond nog een jaartje eenzaam te wachten bij vrienden voor dat ene ritje op een zondagmiddag, waar eigenlijk geen tijd meer voor was met een jong gezin. Uiteindelijk werd de motor verkocht. Einde tijdperk.
Het is 28 jaar later. Ik ben klaar voor een rondje Hoogeland op de geleende Suzuki Bandit 1200 motor. Te zwaar om mee te oefenen, alhoewel het gevoel voor de motor er nog steeds is. Ik zing vanonder mijn dichtgeklapte integraalhelm luidkeels ‘Born to be wild’. Om de hoek bij Zeerijp al motorpech. Bij het maken van een selfie op de parkeerplaats sloeg de motor namelijk af. De accu bleek leeg. Zo nonchalant mogelijk wacht ik op motoreigenaar Eddy en de accukabels. Binnenkort maar eens een ritje met mijn vriendin zoals beloofd, als ze nog steeds wil😎
Tonies columns (Elk weekend😎) 