Tegen het eind van het jaar begint voor mij, tijdens de lange donkere avonden, langzamerhand een moment van overdenking en bezinning.
Een terugblik op muzikale hoogtepunten van het afgelopen jaar zijn voor mij een vast ritueel. Ik verheug mij altijd op het ondertussen nostalgische top 2000 ‘a GoGo’ Tv- programma. Mijn goede Limburgse vriend stuurt jaarlijks rondom kerst zijn favoriete  top tien lijst met Cd’s. Kortom, heerlijk vaste rituelen die mij als een lichtbaken door de donkerte loodsen.
In januari was ‘ Blijf bij mij’, van Ronnie Flex en Maan een grote hit.
Ik had deze maand vrij genomen en was alleen thuis. Mijn vriendin was voor enkele weken vertrokken naar donker Zuid Afrika. Het huishouden veranderde in een ‘mancave’. Alles had ik praktisch bij de hand. In de tweede week begon langzamerhand de positieve ‘vrouwen touch’ weer tot mijn bewustzijn door te dringen, wat zich uitte door de aanwezige kaarsen eens aan te steken en ‘gezellige’ schaaltjes te gebruiken, in plaats van borrelnootjes uit het zakje.
Als ultiem creatief hoogtepunt van mijn periode alleen, stuurde ik een foto van mijn alterego Antoinnette in zomers jurkje en hoge hakken naar mijn vriendin en vrienden. (Ik hoop dat deze niet op Facebook terecht is gekomen al weet ik dat niet meer zeker) Verder kabbelde januari heerlijk speels en zinloos voorbij.

De hereniging was tof. Een bijzonder fenomeen eigenlijk dat afstand ook vooral bewustwording creëert met betrekking tot het besef van wat je aan geluk hebt.
Ze vertelde over een cadeautje voor mij. Helaas was deze onschuldig blonde vrouw met de engelen uitstraling door de douanier aangehouden. Koffer moest uitgepakt worden. Mijn cadeautje werd eruit gehaald en zij werd op Schiphol door de Marechaussee overgebracht naar de intensieve gesloten verhoor afdeling. ‘Waarom zij een wapen bij zich had’?, vroegen de undercover agenten streng.
Het ogenschijnlijk onschuldige cadeautje bleek een moordwapen. Ze had nog één kans om het item te behouden. Indien bij het uit elkaar trekken van het elastiek deze zou knappen, zou het tot de categorie speelgoed behoren. Het elastiek hield helaas dapper stand en daarmee werd mijn katapult van één euro ingenomen en mocht zij voorlopig vertrekken met een boete van 350 euro. Een gedegen ( objection your Honor) brief met een uiteenzetting over het ‘moordzuchtige’ speelgoedje, waarbij alleen de zeer goede lezer tussen de regels door kon lezen om alsjeblieft je tijd beter te gaan besteden aan heftigere boevenzaken, werd verstuurd.
Pas In oktober kwam het antwoord van Justitie bij ons in de brievenbus.
27 november moet zij voorkomen ter rechtszitting op Schiphol, waarvan akte.
Ik blijf in haar geloven. Al moet ik wel bekennen dat ik haar soms onopgemerkt op afstand even observeer. Ze ziet er zo onschuldig en lief uit….
Ik stel mij er voor de zekerheid toch maar op in om alleen de donkere kerstdagen te moeten doorbrengen.
Luistertip Deadmous5 Raise your weapon