In de auto op weg naar onze vrienden bespraken mijn vriendin en ik de intense bruiloft belevenissen van de afgelopen week. We waren nog behoorlijk euforisch en tegelijk moe door alle ervaringen. Vanaf het opbouwen van het ‘festivalterrein’ in onze tuin, alle leuke mensen die al door de week heen bleven logeren, tm het hoogtepunt;  de bruiloft van Jael en Ton. Het geluid van ‘Get lucky’ van Daft Punk vulde de kamer en keuken bij het assisteren bij de voorbereidingen van de immense torenhoge bruidstaart en bleef alle dagen daarna in mijn hoofd aanwezig. We besloten om summier om te gaan met informatie uitwisseling over onze belevenissen, omdat dit niet altijd even interessant voor onze vrienden zou kunnen zijn. Het is zo voor de hand liggend om jouw belevenissen te delen , echter komt dit niet altijd over, vooral niet als je geen onderdeel was van het avontuur en de context en de sfeer niet heb meegekregen.

Mijn vader maakte vroeger altijd het standaard grapje dat hij de eerste honderd vakantie foto’s van familie en vrienden met de ogen dicht bekeek. Mijn moeder kon daarentegen intens genieten van het bekijken van de vakantie foto’s van anderen. Alles heeft uiteraard met je eigen interesses, waarden en normen te maken. Mijn moeder was eigenlijk in alles heel intens. Ik herinner mij een vakantie van haar in Zwitserland met vriendinnen. Ik haalde haar ‘s avonds op van het Hoofdstation van Groningen. Bij de omhelzing begon de verslaglegging al, inclusief alle trein tijden, overstap plaatsen, verslag van de maaltijden etc etc. Pas toen we bij haar huis aankwamen, vertelde ze toevallig over een berg wandeling, wat mijn persoonlijke interesse wekte. Uiteraard had ik naar alles geluisterd, vooral uit liefde voor mijn moeder.

Lastiger vind ik de mensen die moppen vertellen. Meestal zijn ze niet leuk, duren te lang en is het ingewikkeld om de clou en dus het lach moment goed in te kunnen schatten. Je start bemoedigend met een glimlach op je gezicht, vaak duurt de mop  zolang dat er een soort van kramp bij de mondspier ontstaat. De clou is meestal niet meer dan die glimlach waard. De lach is dan een combinatie van opluchting dat de mop voorbij is, gecombineerd met een beleefde grimas voor de amateur moppen verteller.

Ooit las ik een artikel over het opbouwen van een intense gezamenlijke ervaring. Als je wilt dat de ander de beleving blijft herinneren, dan is het goed om iets verrassends en intens te doen. Een huwelijksaanzoek op de Brooklynbridge New York bijvoorbeeld in plaats van in het bowlingcentrum van Annie en Wim te Laarbroek. Of een goed gesprek op een prachtige plek, waarvan je weet dat de ander daar emotionele binding mee heeft.

Het is een kunst om een belevenis goed over te brengen. Als je dan toch een buitenstaander deelgenoot wilt maken van je belevenissen, zorg dan dat je het of kort samenvat, of anders als een mooi verhaal inclusief zintuiglijke belevingen vertelt.

Het volgende experiment is volgens mij leuk om uit te proberen als iemand je vraagt hoe je vakantie was. Vertel het als een verhaal. Een voorbeeld:

‘Hoe was je vakantie’?

‘Het was ‘s nachts. De auto zoefde door de regenachtige verlaten straten op weg naar de snelweg. De wind was gaan liggen en bij het ochtendgloren van de opkomende zon zagen we de majestueuze bergen voor ons opdoemen. Het geroezemoes van de vakantiegangers verstomde naarmate we dichter bij de snelstromende rivier kwamen. We namen een verfrissende duik in het kristalheldere koele water’.

Wel goed opletten of er nog contact is met de ander.

Luister ook naar: Daft Punk – Get Lucky (Official Audio) ft. Pharrell Williams, Nile Rodgers