Ga eens je eigen gewoontes en rituelen bij langs. Soms handig om opnieuw keuzes te maken en je bewust te worden van je eigen vastgeroeste patronen. Vanmorgen was ik nog niet zover.

Als mijn wekker gaat kan ik altijd redelijk goed en snel opstaan, voorwaarde is wel dat ik binnen een beperkte tijd, zeg maximaal drie minuten, mijn eerste kopje koffie kan nuttigen, waarbij ik dan minstens een kwartier gevoelsmatig tijdloos kan zitten genieten van 1 en liefst twee koppen sterke koffie met de digitale krant. Dit, voordat alle acties in gang moeten worden gezet zoals wekken van mijn partner, tafel dekken, brood smeren, wassen en aankleden etc etc etc , om uiteindelijk te kunnen vertrekken.

Soms zit het tegen, want op mijn weg naar het koffiezetapparaat voelde ik al dat het vandaag minder makkelijk zou gaan en ja hoor het begon al met het ogenschijnlijke kleine tegenvallertje dat het oude filterzakje nog in het koffiezetapparaat zat. ( 14 minuten over) Shit, dit betekende extra handelingen, zoals weggooien van het oude filterzakje en de la opendoen voor een nieuw filterzakje, allemaal tijdsverlies. ( 13 minuten over)

Aangekomen bij de koffievoorraad, kut,.. , koffie op, gehaast naar de kelderkast en het laatste pak gepakt ( ook eraan denken om koffie op het lijstje van boodschappen te zetten, krijtje voor het handige bord lag natuurlijk weer niet op zijn plaats ( weer tijdsverlies, 12 minuten over)

Bij het openknippen ( schaar uit de la) van het pak koffie, viel een groot deel van de koffie op het aanrecht ipv in de handige glazen voorraadbak voor koffie. Dit bracht mij in een staat van ingehouden irritatie, grenzend aan paniek ( 10 minuten over) waarbij ik mijzelf nog net in bedwang kon houden, alhoewel,.. de kat liep net voor mij langs , zij wou eten, zij kwam voor haar eigen ritueel op. ( 7 minuten over) . De training KRUB snel toegepast; ik blijf Kalm, Rustig en uiterst beheerst.

Toen ik eindelijk de koffie hoorde pruttelen ( 5 minuten) , ik had die laatste twee minuten gevuld met voorbereidingen om de digitale krant te openen ( shit  wifi deed het niet, snel hersteld met de juiste codes ), kon ik mijn eerste kop koffie inschenken ( ik morste op het aanrecht en deed net of ik dat niet zag, het werd teveel en scheelde kostbare tijd ) en haastte mij naar de bank.

Ik had nog drie minuten om net te doen of ik geheel tijdloos kon genieten van mijn eerste kop koffie, alvorens de acties zouden gaan beginnen.

Oh ja, op weg naar buiten in het aardedonkere deed de handige buitenlamp met ingebouwde sensor het even niet, ik stootte mijn knie… over de pijn hoor je mij niet

Vanavond heb ik mijn ritueel met mijzelf geëvalueerd…