Zaterdag was zo’n dag waarin meerdere mooie heldere inzichten intens en kleurrijk binnen kwamen stuiteren. De trainer had ons ‘s ochtends gevraagd om vier persoonlijke vragen te beantwoorden en er twee met de groep te delen. Hiermee was het systemische gedachtegoed uiteraard allang in werking gezet, want wat breng je in, wat wil je wel en niet delen en hoe deel je het. Ik had onder andere de vraag beantwoord met wie ik nog wel eens een kopje koffie zou willen drinken. ‘Met Beyoncé’, zei ik met overtuiging en enthousiasme en was mij direct bewust van mogelijke verschillende interpretaties van mijn keuze. De trainer had ons er net weer aan herinnerd dat alle perceptie projectie is, oftewel, als je het over een ander hebt, gaat het vooral over jezelf. En alles wat je zegt is systemische informatie. ‘Eh, ik moet eerlijk bekennen dat ik het ook een erg mooie vrouw vind, zei ik een beetje verontschuldigend. ‘Een lekker wijf dus’, vertaalde een senior mede cursist glimlachend.
Je eigen pad volgen
‘Waar stond ze nog meer voor en waarom was dit als eerste bij mij opgekomen’, vroeg ik mijzelf retorisch. ‘Uiteraard ook om haar prachtige krachtige muziek en vooral haar moed, durf, eigenzinnigheid en optimale focus om vooral datgene te doen wat ze wil. ‘Een mooi voorbeeld van iemand die trouw is aan zichzelf’, haar eigen pad weet en volgt, concludeerde ik. Sinds ik had gelezen over de top vijf Spijt van mensen die afscheid gingen nemen van het aardse bestaan (Bronnie Ware, Regrets of the dying) en ik zelf ook ging schrijven over spijt (herken je pas als je het hebt) en wat je er vooral aan kan doen, komen vanuit alle richtingen, met onstuimige regelmaat, aanwijzingen om altijd authentiek en trouw te zijn aan mijzelf. Via gesprekken, boeken, tv programma’s en meer of minder subtiele hints laat het universum mij weten wat ik hier vooral te doen heb. Gewoon die dingen waar ik blij en gelukkig van wordt, zonder mij af te vragen of het wel kan, mag, of eventueel gepast is.
Verstilling
Het is zaterdag 17.30 uur. We nemen afscheid van elkaar en Ik stap in de auto voor de tweeënhalf uur rit naar mijn huis in het Noorden. ‘Mijn ster op de horizon’. Met minimaal drie keer de verwachte tijd om alle ervaringen en belevenissen van deze tweedaagse systemische training een plek te geven en los te kunnen laten. Trainer Martin geeft mij zijn muziektip Alive van Pearl Jam voor onderweg mee. Ik beleef opnieuw dit nog steeds prachtige nummer uit 1992, terwijl ik de snelweg opdraai en weet dat deze song een van de meest verzochte nummers tijdens concerten van Pearl Jam is. ‘Een aardig Leo Blokhuis achtig muziek weetje’, constateer ik. Even later luister ik nog een tijdje naar mijn Beyoncé, om uiteindelijk bij het vallen van het avonddonker langzaamaan te verstillen. Alleen het eentonige ‘Alpha’ gebrom van de krachtige 2,5 liter dieselmotor verbreekt de stilte van mijn buiten- en binnenwereld.
Mijn alvast intern gecreëerd beeld om na de hereniging met mijn lief en de poes via een kort verslag ‘het was gezellig’ op de bank te belanden voor het optimale chillen, kwam geheel overeenkomstig uit. Wat een cadeautje kwam er s’avonds via de tv nog naar mij toe. Tijdens het programma ‘Mathijs gaat door’, was ik deelgenoot van Jeroen Krabbé zijn ‘pluk de dag’ filosofie, om elke dag te leven alsof het de laatste is, op een positieve manier.
Als gouden toegift zag en hoorde ik zus Cato en broer Joost, van de populaire Amsterdamse funky pop band ‘My baby’. Ze zongen een Nederlands liedje van hun overleden (2013) oom en kleinkunstenaar, cabaretier, zanger Maarten van Roozendaal. ‘We zijn doden met verlof’ ging onverwachts venijnig dwars door mijn hart en ziel, stuiterde vervolgens de oneindigheid in op weg naar het begin.
En mijn engel fluisterde;
‘Je mag je eigen weg gaan. Doen wat je wil doen, gewoon om je hart te volgen, je ziel te laten beseffen, om spelend heen en weer te stuiteren, inclusief hulplijn. Omdat het kan, omdat het mag. Met al je oneindige Goddelijkheid, omdat je al OK en groots bent. Gisteren, Vandaag, Hier en Nu en Later. En soms, ja soms zet je heel moedig een mini klein stapje buiten je comfort zone in de grootste lege ruimte van mogelijkheden’. ‘Zo leef ik vanaf deze dag en verder’, besloot ik plechtig en voelde mij optimaal ‘Alive’
Luistertip: Feelin Good, Faithlesshttps://www.youtube.com/watch?v=ybXymsfIOLU