‘Wat is het heerlijk om te ontspannen, zonder haast, stress of deadlines’, dacht ik en stond op voor mijn eerste ochtend kopje koffie in het pinksterweekend. Echte stress was al een tijd weg uit mijn leven, misschien soms nog wat te tackelen ergernissen en ongeduldigheden hier en daar. Dit is ook te danken aan inzicht, ouder- en dus milder worden en vooral ook door goed voor mijn mentale en fysieke conditie te zorgen. De wereld gaat momenteel langzamerhand weer meer open en ook de reisbranche springt erop in. Mijn aandacht ging dit weekend ongevraagd naar een reclame voor vakantie huisjes. Op zich prima om hiervoor reclame te maken, echter zat er in de beschrijving een aanbod bij, die mij trickerde en meenam naar vroegere ergernissen.

Zwembad

Elke ochtend wordt in dit resort door een medewerker van het reisbureau een handdoek, voorzien van het nummer van het bijpassende huisje, op de ligstoel bij het zwembad gelegd. Hiermee is dan een plekje bij het zwembad gegarandeerd, mocht de gast gebruik willen maken van deze faciliteit. ‘Op zich prima service toch?’, evalueerde ik met mijzelf en checkte of er nog ergens bij mij ergernissen te detecteren waren, want ik was er op z’n minst niet mee eens.

Corfu

In gedachten was ik weer op Corfu, waar we jaren geleden met de toen nog kleine kinderen vakantie vierden in een relatief klein twee verdiepingen appartementen complex, mede voorzien van een zwembad. Alles was perfect, want het zwembad was vanaf ons balkon duidelijk zichtbaar, hoorbaar en dichtbij. De jongens wilden namelijk eigenlijk alleen maar in en rond het zwembad zijn en mijn schema was toch een andere. Vanaf het balkon met ochtend schaduw en een kopje koffie, ontbijt en boek konden we de capriolen van de kinderen goed in de gaten houden en was iedereen tevreden. Na het ontbijt liep ik eens rustig naar het zwembad voor een verfrissende ochtend duik, want het was elke dag ruim boven de 30C. Het was nog erg rustig bij het zwembad en toch waren alle 24 strandstoelen al ‘bezet’. Ik had het al eerder opgemerkt, dat vroege ‘badgasten’ bij de ochtendschemering naar het zwembad liepen, (wekker gezet) om vervolgens met handdoeken en andere attributen de strandstoelen alvast te claimen. Het gebeurde vaker dat een hele ochtend er alleen handdoeken als gezelschap aanwezig waren en de bijbehorende gasten pas ergens laat in de ochtend arriveerden. Omdat ons balkon zo dicht bij het zwembad was, maakte ik er een observatie unit van. Waren stoelen verbonden met de appartementen? Was het de cultuur op dit eiland? Was het typisch Grieks? Het bleek niets van dit alles.

Relax

Egoïsme, onnadenkendheid, angst voor tekort en kopieer gedrag van de toeristen speelde vooral een rol bij ‘het handdoeken spel’. Het voelde goed om er buiten te blijven. Vooral vanaf het moment dat ik de ergernis kon ombuigen naar acceptatie, humor en spel, want wie was er echt vrij? Niet degene die zich in het prille ochtend schemerdonker haastte om een stoel te claimen bij het zwembad.

PTSS

Mijn broer vertelde dat onze vader zich ooit heftig had geërgerd aan Duitsers die kuilen op het strand groeven, om zich vervolgens dat stukje strand tijdelijk toe te eigenen. Totdat de vloed het ‘spelbord’ uiteindelijk weer schoonveegde en het strand weer opnieuw van de natuur was. Hij was een keer onredelijk hard tekeergegaan tegen een strandzand scheppende Duitse toerist daar op het amelander strand. Het speelde zich ergens in de begin jaren zestig af. Ptss, verklaarde mijn broer. Ook al was de tweede Wereldoorlog allang voorbij, hij bleef altijd een gevangene van zijn eigen oorlogstrauma’s.

Gelukkig voor hem kon hij later nog ‘stappen zetten’ en gingen we later ook op vakantie naar Duitsland.

Vrijheid

‘Ja, echte vrijheid zit in je eigen manier van denken en de kracht van mijn gedachten is eindeloos’, dacht ik ontspannen en liet de gehaaste mevrouw met een glimlach voorgaan in de rij van de AH bij kassa nummer drie.

Luistertip: trust yourself, Bob Dylanhttps://www.youtube.com/watch?v=Bt1Vfh2r-MA