Mijn partner heeft ‘ver weg‘ in de familie twee oudere achterneven die met begeleiding van de Novo zelfstandig kunnen leven. Ze wonen hun hele leven al samen en zullen dat waarschijnlijk blijven doen zolang het kan. Af en toe gaan we bij hun op bezoek, of we nodigen ze bij ons thuis uit.

Dit weekend was het weer zover. We kozen ervoor om de neven weer eens op te zoeken. Dit geeft meer vrijheid en regie om de tijdsinspanning te bepalen. Het was door de C. periode er lang niet meer van gekomen en ze hadden al verschillende keren gebeld. In mijn gedachten ging ik terug naar die keer dat ze met de deeltaxi ‘s ochtends bij ons thuis werden gebracht. De terugtocht bleek pas door de broers in de avond gepland. Er was niet heel veel conversatie en na het gehele scala geïnteresseerde vragen over zijn tuinieren, waarbij steevast de vraag terugkwam of ik het gras wel verticuteer, (‘moeilijk woord voor hem, ‘dacht ik ietwat arrogant) gingen we over tot muziek luisteren en daarna gelukkig nog een klein wandelingetje in het dorp.

Het werd uiteindelijk stil en de broers keken het laatste uur door het raam in afwachting van de komst van de taxi. Hun tijdsbeleving en indeling bleek intern niet optimaal. Duidelijke afspraken, vaste dagindeling en structuur is dus nog belangrijker dan het voor ons al is.

Waarden

Ze passen perfect bij elkaar; de ene wat ruig, vol ideeën en extravert en niet te beroerd om met iedereen een praatje (liefst vrouwen) te maken. Een charmeur, al vergeet hij in zijn enthousiasme dat zijn stem volume van nature al aan de harde kant is. De conversatie dendert synchroon met zijn enthousiasme als een diesellocomotief inclusief fluitsignalen over de straat tot in de verre verte. De andere broer rustig, introvert, netjes en vooral ook de beheerder en uitvoerder van de familie waarden en normen.. De ideeën gaan eerst langs zijn waarden meetlat, worden gewogen alvorens eventueel te worden goedgekeurd en toegepast.

Storytelling

Wij rijden door de provincie. Het insecten museum in Leens was niet door hun bedacht en bleek een mindere keuze. Ook al bleven de broers vriendelijk en volkomen neutraal mbt onze keuze. Omdat het ook nog eens extreem warm was, waren we snel weer ‘on the road’. ‘Opnieuw een besef om vooral te vragen ipv bedenken voor de ander’ dacht ik en koerste naar Lauwersoog voor een lunch met vis. Bij toeval passeerden we hun geboortedorp en het verleden kwam hiermee met zijn vredige herinneringen via hun verhalen binnen bij ons in de auto. ‘een reis langs je verleden’, een mooi idee’ dacht ik en bedacht dat ik dit vaker met mensen kon gaan doen.

De jaarlijkse vakantie ging ivm de Corona niet door. Het begon mij op te vallen dat beiden erg goed waren in het aanvaarden van datgene wat er is en happy leken met het Nu. Geen hoge verwachtingen, gewoon ‘zijn’.

Ik keek met ontroering, ontzag en respect naar de broers en besefte dat onze ‘goedwillende’ daad met dit halve dagje uit , vooral mij mooie inzichten bracht. Ik voel mij dankbaar hiervoor.

Luistertip:Nothing’s happening by the sea