Er kwam een herinnering uit mijn lange termijn geheugen naar boven. Een beetje stoffig, doch nog wel redelijk intact. ik kreeg in kleur fragmenten doorgeseind over vakanties van vroeger thuis.

Vroeger

Meestal gingen we naar Ameland, of naar de Noord-Hollandse kust. Ook werden er soms trips naar het buitenland gemaakt. Meestal Duitsland of België. Dit verbaasde mij als kind, omdat mijn vader heftige herinneringen in Duitsland had liggen. Mooi dat het hem lukte om zijn trauma niet te projecteren op het land en bevolking. De mooiste herinneringen heb ik aan Ameland. Dichtbij en toch in een geheel andere wereld. Een omgeving van plezier, zon, zee en vooral veel ruimte en vrijheid voor ons. We konden daar uitstekend onze eigen gang gaan.

Bij de buitenlandse trips met de Ford Cortina werd deze volgeladen met kampeerspullen en de (te) grote potten en pannen uit de keuken. We zaten dan urenlang op de achterbank ingeklemd tussen allerlei rammelende spullen, meegebrachte aardappelen en ingeblikt vlees.

Jarenlang gebruikte ik Ameland als ‘meetlat’ voor de verschillende vakantie bestemmingen. Meestal kon niets deze beleving evenaren. Ik associeerde Ameland en de zee met het ultieme vakantiegevoel. Stedentrips vielen daar uiteraard ver buiten.

Met mijn eigen gezin ondernamen we langere trips met tent en later vouwwagen naar vooral zuid Frankrijk. Deze vakanties werden soms afgewisseld met vliegvakanties en later met vakanties op Vlieland. Onze jongste zoon vroeg een keer hoelang we nog op het eiland bleven, voordat we weer naar ‘Nederland’ zouden gaan. Hij beleefde hier, relatief dicht bij huis, ook het ultieme vakantie gevoel.

Ontspannen

‘Hoe hou je vakantiegevoel langer vast‘, dacht ik, terwijl we onze laatste fietsdag van het rondje Nederland richting huis beleefden. Ik mijmerde dat het fijn en gezond is om tijdens de vakantie optimaal te genieten van elkaar, de vrijheid en je vooral niet te laten beïnvloeden door werk- of andere stressoren. Oftewel loslaten van wat je dagelijks bezighoudt, ook wel eens ‘opladen’ genoemd.

De meeste gebeurtenissen (gedachten) in je hoofd spelen zich te vaak af in het verleden, of in de toekomst af. Opeens verstoren ze het vakantiegevoel en het mooie beeld.

Helpend is om jezelf op zo’n moment de juiste vraag te stellen, nl ; ‘heb ik Nu een probleem’? De kracht van de gedachte op het verkeerde moment zal hiermee direct sterk verminderen, waarop er weer ruimte komt voor het relax moment. ‘Acceptatie van wat er opkomt in je hoofd en vervolgens op de juiste manier pareren’ is de strategie.

Met hernieuwde energie fiets ik verder en laat alle ingevingen tot mij doorwerken. Ik vraag mijzelf af waarom ik nog steeds gevoelig ben voor opmerkingen als ‘maandag begint het gewone leven weer’. ‘uiteindelijk heeft het allemaal met jezelf te maken’, bedenk ik. Oftewel, zoals https://boukedeboer.nl zo indringend en treffend weergaf, ‘alle, alle, maar dan ook alle perceptie is projectie. Als je dit goed begrijpt, leef je stukken prettiger voor jezelf en anderen.

De mate van ‘gewoonheid’ kan ik elke dag opnieuw weer bepalen. Sinds ik het oude gereformeerde ‘dankbaar zijn’ (vanuit schuld en het eigenlijk niet verdiend hebben) heb omgeruild voor een dankbaarheid vanuit positieve energie, is mijn leven nooit meer ‘gewoon’. Positieve dankbaarheid verhoogt je staat van bewustzijn en heeft een positieve invloed op je energielevel.

Ik weet dat als ik weer thuis ben, er mooie herinneringen liggen te wachten op wat ik nu beleef. Ik fiets nog even lekker door en probeer het geluk te vangen wat ligt tussen twee gedachten

Luistertip:Holiday in Spain, Blof en Counting Crows

Leestip; “Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien” – Reinhold Niebuhr en Franciscus van Assisi