Een week later luisterden we alsnog naar het interview van radio Noord, terwijl we van de zwoele zomeravond genoten bij het vuur in onze tuin.
Het item ging over de bekende Nederlander die in ons huis had gewoond. Twee interviewers hadden op de bewuste zaterdagochtend, gewapend met een Groninger koek, een inval gedaan bij ons thuis.
Heel spannend werd geconstateerd dat de auto van de bewoners niet op de oprit aanwezig was en dat het geheel er zo romantisch uitzag. Helaas was er niemand, zo constateerden zij. De buren waren wel aanwezig, dus verplaatste het interview zich.

Zelf was ik dat weekend ondergedompeld in een training persoonlijke groei en als gevolg daarvan was mijn zelf reflectief vermogen torenhoog toegenomen. Op het moment dat ik van het ‘avontuur’ hoorde, constateerde ik bij mijzelf een worsteling tussen lichte irritatie over het onderwerp, want het is ons huis en waar gaat het nu eigenlijk over? Toch had ik ook wel weer begrip.

Want alles wordt interessanter, als het om een bekende Nederlander gaat. Deed ik daar zelf stiekem ook niet een beetje aan mee, als ik geheel laconiek en quasi nonchalant kon bevestigen dat wij deze parel van het Noorden hadden overgenomen van een bekende Nederlander? Ook moest ik denken aan mijn eigen ‘non item’ met Bob Dylan, die voor mij onlosmakelijk verbonden is aan het café het Zielhoes te Noordpolderzijl. Hij had daar namelijk koffie gedronken! Ik had zelfs uitgezocht dat deze actie had plaatsgevonden rondom zijn concert in 1994 in Groningen. Onze jongste zoon was net geboren en we durfden het voor het eerst aan om onze kinderen aan de oppas toe te vertrouwen om dit optreden te kunnen meemaken.
Onze buurvrouw had het interview perfect voor ons opgevangen. Met respect voor privacy had zij zich behendig door het item heen gecommuniceerd.
Subliem was de reclame die zij nog even op het live uitgezonden radioprogramma van Radio Noord voor haar eigen expositie kon maken. Mijn vriendin schoof uiteindelijk nog even aan, zij was namelijk wakker geworden van het belletje, geschuifel over onze oprit en de honden van de buren en besloot om na het douchen toch nog even te kijken wat er zich afspeelde.
Mijn schoonzus citeert uit het interview in de eerdere Volkskrant zaterdag editie met onze bekende Nederlander ‘ik mis mijn droomhuis en mis het nog steeds’ .
Ach ja, ik kan mij dat zo goed voorstellen, want het is een prachtig plekje. Mijn parel van het Noorden. Dit wierde dorpje verscholen tussen Loppersum en Middelstum. Een oase van rust en weidsheid.
Een groot verschil tussen mijn vriendin en mij;
Zij vond het allemaal wel prima zo en hoefde niet zo nodig te participeren in het interview en ik….
Tja, waarschijnlijk had ik een lyrisch verhaal gehouden over deze parel van het Noorden, voorgesteld om een gedicht voor te dragen, iedereen uitgenodigd om eens langs te komen en met ons van de vuurplaats in de tuin te genieten.
Voor het afsluiten van het interview had ik nog even snel reclame gemaakt voor mijn eigen site, toniescolumns.blog.
En, oh ja ik wacht ook nog op de door radio Noord beloofde Groninger koek.

Luistertip:  David Bowie FAME