Afgelopen week kon ik een dag uitslapen en juist deze ochtend werd ik wakker met een reeks aan heftige droombeelden in mijn hoofd. Op weg naar de woonkamer beneden probeerde ik de verschillende onderwerpen al hardop repeterend met steekwoorden te onthouden, ondertussen ongeduldig op zoek naar papier en pen om deze gedachten op te kunnen schrijven. Ik herinnerde me dat ik in een ver verleden langere tijd wel altijd mijn dromen opschreef en daardoor deze dromen steeds beter kon onthouden. Dromen zijn een toegang tot je onbewuste zo had ik geleerd en vaak een sleutel voor wat op dat moment belangrijk voor je is.  ‘S avonds las ik de aantekeningen welke ik die ochtend snel en nog slaapdronken op de zijkant van de ‘Eemsbode’ had opgeschreven. Helaas was het een soort hiërogliefen schrift voor mij geworden, ik kon in eerste instantie helemaal niets meer met de aantekeningen zoals ‘fietsen- weg’ en ‘looppasje om op tijd de toets te halen’. Totdat ik vanochtend met een droom wakker werd over het niet op tijd kunnen inleveren van een scriptie. Mijn collega herinnerde mij in de droom eraan dat we binnen een week deze scriptie moesten inleveren. Ik had er nog helemaal niets aan gedaan en nog niet eens een onderwerp. Paniek sloeg toe en in deze gemoedstoestand werd ik wakker.

Na een bak sterke koffie nam ik mij voor om het thema, de rode draad van deze repeterende dromen voor eens en voor altijd te tackelen. Want ik herinnerde mij dat dromen over het niet halen van toetsen, angsten voor onverwachte schriftelijke overhoringen onregelmatig mijn gehele leven steeds weer terugkwamen, terwijl ik toch wel wel ondertussen een zekere leeftijd had bereikt. Ik moest mijn onbewuste nu maar eens serieus gaan nemen, want hij bleef maar op onverwachtse momenten doorgaan met dit soort dromen te presenteren. Uit mijn middelbare schooltijd herinnerde ik mij twee situaties die mij blijkbaar nog steeds achtervolgden. Een daarvan was de biologie leraar op de MAVO die nooit huiswerk opgaf en nooit een toets gaf. Ik deed dus ook nooit iets voor biologie. Wel ging af en toe het gerucht rond, dat hij aan het eind van het jaar een onverwachts schriftelijk zou gaan geven over het gehele boek. De ogenschijnlijke vrijheid had dus een forse prijs voor mij, want de spanning bleef. Het was een toffe gast, er kwam geen toets, hij gaf iedereen het cijfer 7.

Het andere voorval was mijn bevordering naar het HAVO examenjaar, mits ik een taak Duits goed zou afronden. Ik kreeg een behoorlijke hoeveelheid huiswerk mee en na de vakantie moest ik mij weer bij de leraar melden. Ondanks dat ik Duits uit mijn vakkenpakket had geschrapt ging ik in de zomervakantie toch maar aan de studie. Tenminste dat was mijn voornemen. Mijn broer woonde net op kamers in Leeuwarden en studeerde Duits, dus ging ik bij hem logeren. Uiteindelijk hebben we heel veel leuke café dingen ondernomen en bleef mijn taak ergens in een vergeten hoek liggen. In het laatste schooljaar heb ik een half jaar angstvallig mijn voormalige leraar Duits in het schoolgebouw ontweken, totdat hij na al die tijd een keer recht op mij afliep in het gangpad en zei dat hij mij nu lang genoeg had laten ‘zweten’, het was goed zo. De ogenschijnlijke vrijheid had dus een forse prijs voor mij gehad, want de spanning was al die tijd gebleven.

Ik inventariseerde nu gedreven naar wat mijn mogelijke thema zou kunnen zijn, was het schuldgevoel, faalangst, niet goed genoeg zijn, of gewoon een les om vooral alles aan te pakken en niets uit te stellen.

Ik zal het mijn onbewuste vragen/ voorleggen en wacht zijn nadere berichten af.

Welterusten.

Luistertip Eminem Lose yourself 

https://www.youtube.com/results?search_query=emenem+lose+yourself