Het was weer gelukt. Ik stond met mijn zoon op het terrein van het Grof vuil wegbrengstation van de Gemeente Groningen. Ik gooide spullen van het verleden zeer tevreden, met een glimlach aan de herinneringen in de desbetreffende containers. Je ziet ook allerlei verschillende mensen die verder of minder ver in hun proces zitten in het verwerken van hun verleden. Bijvoorbeeld zijn de agressieve weggooiers vaak mensen die middenin een scheiding zitten, de dralende weggooiers ( vaak rustige muziek in de auto) hebben net een begrafenis achter de rug en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Ik heb een lange ervaring met grof vuil wegbrengen. Het is een soort van hobby voor mij. Om het goed te kunnen doen dien je wel een aantal spel regels te kennen. Een vroegere buurman wist dat niet en was heel erg boos.

Terwijl ik voldaan weer thuiskwam, nadat ik wederom een fijne grof vuil zaterdagmiddag ervaring had opgedaan, kwam ik deze buurman tegen. De kleine roodaangelopen, nu sputterde, slissende buurman was woedend, want hij had net 40 euro moeten betalen voor zijn doosje met stenen. Helemaal boos was hij, nadat hij ontdekt had dat het niet uitmaakte of je nu een doosje puin, of een kar vol puin wegbracht, het bleef 40 euro. Ze hebben dat later aangepast naar het gewicht. Zo heb ik in de loop van de jaren vele bruikbare handvatten opgedaan en vooral geleerd om de juiste woorden te gebruiken bij de medewerkers van de balie/ slagboom van het afvalwegbrengstation.

Het begint al bij de aankomst, je rijdt je auto tot aan de praatpaal, de auto staat op een soort van weeg brug en goed voorbereid ( raampje alvast open) beantwoord je in een vloeiende zin het desbetreffende postcode en huisnummer en noem je zonder aarzelingen wat je komt brengen. Niet grappig proberen te zijn, want de medewerkers zijn volgens mij allemaal getraind in het streng en onderzoekend de afvalwegbrengers te analyseren.

Gebruik nooit het woord puin, zoals mijn vroegere buurman deed, want dan veranderd de sfeer acuut. Je dient uit te stappen en bij het balie raampje komen te staan en vervolgens komen er allemaal indringende vragen op je afgevuurd, zoals waar het puin dan wel vandaan komt, of er asbest tussen zit etc. Uiteindelijk moet je betalen en pas daarna druip je weer af naar je auto, in afwachting of de slagboom alsnog voor jou open gaat. Ik heb geleerd dat als ik dit “schone stenen uit mijn tuin noem”, we geruisloos door kunnen gaan naar volgende vragen wat ik nog meer te brengen heb. Zoals schone tuin aarde uit mijn tuin, in plaats van GROND. Want je weet dat bij het gebruik van dit woord het ritueel van uitstappen en verdere ondervraging dan weer opnieuw begint.

Na de slagboom ben je er nog niet helemaal, want eerst moet je de steile helling naar boven, waar minstens twee medewerkers van de dienst jou staan op te wachten. Vanuit deze benarde hellingproef positie staat de zon meestal dusdanig dat je ook nog verblind wordt. Boven aangekomen staan ze je op te wachten. Wees allereerst er super alert op dat je de helling in z’n totaliteit neemt en niet staat te stuntelen met je zware aanhanger op de helling, daar houden ze helemaal niet van. Houdt het raampje weer open en groet vriendelijk, echter niet te joviaal. Laat hen in eerste instantie het woord doen. Zij noemen op wat je in de kar hebt liggen en geven daarbij de uitleg welk materiaal in welke container moet. Pas op dat je geen houding hebt, van ja dat weet ik nu allemaal wel, want dan komen er acuut strik vragen, of de meneer die het blijkbaar allemaal zo goed weet, dan ook even kan vertellen waar het stalen ladekastje, afgewerkt met hout dan wel in moet; de grof vuil bak, of de ijzer bak??

Ik heb de meneren zien stuntelen en ik verzeker je dat je dan geen prettige tijd hebt, om je te ontdoen van al je spullen in alle verschillende containers. Nee, dan beter vriendelijk knikkend en als ze uitgesproken zijn helpend aanvullen dat je ook nog gordijnen hebt liggen. Dit hadden ze uiteraard allang gezien. Een beleefde vraag kan ook nog zeer helpend zijn; bv “ ik heb ook nog een ogenschijnlijk leeg blikje verf op oliebasis met toch nog een bodempje wit erin, wat zal ik hiermee mogen doen”?? Je hebt dan een fantastische tijd de verdere middag. Het ijs is gebroken en je mag de bezems lenen, je mag zelfs een grapje maken. Houdt echter altijd je raampje open, want er kan nog een vraag komen…..