Sinds enkele weken ben ik in het bezit van een Polar horloge.

Een wereld ging voor mij open. Tijdens de aankoop bij het standje aan de finish op de Ossemarkt te Groningen mocht ik het horloge eerst even testen. Ik kreeg een compliment van de verkoper dat ik zo snel en goed hersteld was van de 11 km loop, met een hartslag van 65. Ik was dan ook verbaasd dat ik bij het afrekenen ineens een hartslag van 130 had. Was mijn aankoop eigenlijk boven het huidige budget, houd ik niet van betalen, of was ik gewoon opgewonden blij met mijn nieuwe speeltje, of speelde er toch iets anders wat mijn onbewuste al wist?

In ieder geval bood dit horloge ongekende biofeedback mogelijkheden om mij bewust te worden van wat een situatie met mijn lichaam (en geest) doet. Ik stelde mij al verschillende situaties voor dat ik op mijn werk in een ingewikkeld gesprek zou zitten en zie dat mijn hartslag mij al een tijdje signalen geeft om het gesprek te stoppen, de waarheid te zeggen of andere mogelijkheden. Of ik zit op een terras in een spontaan gesprek met een leuke voorbijganger en ik doe net even iets te populair om gehoor te geven aan mijn ego om interessant gevonden te worden. Mijn polar maakt mij bewust van mijn onbewust gedrag.

Wel is het uiterst belangrijk om zo onopvallend mogelijk op mijn horloge te kijken, zodat de ander niet moet meemaken dat ik tijdens het onderhoud op mijn horloge ( lees ongeïnteresseerd) kijk.

Met een mildheid moest ik opeens aan mijn lieve moeder terugdenken, die zich altijd hartstochtelijk in een gesprek kon storten. Echter zij liet zich ook altijd dicteren door de door haarzelf opgelegde dag structuur. Er kon bijvoorbeeld tijdens het gesprek opeens een voorzichtige afleiding komen, waarbij zij poogde om zo onopvallend mogelijk een blik op haar horloge te werpen, want het liep tegen 1500 uur en dan moest er thee gezet en gedronken worden. De rechterhand ging dan sluipend richting horloge, waarbij zij het horloge langzaam tussen duim en middenvinger klemde om zo onopvallend mogelijk de tijd tot zich te nemen. Dit was natuurlijk dodelijk voor ons gesprek. Ik kende haar ritueel en toch hoorde ik mij dan vervolgens vlak en aangedaan mijn inbreng afronden.

Gewapend met mijn nieuwe aankoop stapte ik op mijn fiets richting huis. Ik was weer eens letterlijk in het bezit van de tijd om mijn pols. Nu moet ik bekennen dat ik een beetje een haat liefde relatie heb met horloges. Ik heb er al vele gehad in mijn leven. Eerst het erfenis horloge van mijn vader, deze bleef sinds zijn overlijden stilstaan en vertikte het om weer te gaan. Later meerdere verjaardagshorloges cadeaus, ze eindigden in vergeten plekken, vielen uit elkaar, of ik stopte gewoon de relatie.

Momenteel ga ik met mijn nieuwe aankoop behoorlijk aan de loop. Ik volg doorlopend mijn hartslag, ik tel mijn stappen, fiets opeens harder, loop intensiever en krijg aan het einde van de dag mijn feedback via mijn laptop over mijn verrichtingen.

Afgelopen nacht gebeurde er iets onverwachts; ik werd midden in de nacht wakker, mijn horloge gaf opeens licht, alsof hij mij iets duidelijk wou maken.

Vanochtend sloeg hij op hol, het apparaat gaf constant aan dat ik zou starten met de “excercise”. Dit wou ik niet, ik wou gewoon genieten van mijn eerste kopje kopje.

Gevolg was dat ik een melding kreeg; Syncing, whatever that me be. Met een zekere onderkoelde berusting heb ik heb hem langzaam afgedaan en in het doosje terug gelegd.

Opeens wist ik de betekenis van mijn droom van afgelopen nacht, waarin ik verbaasd was dat op de snelweg aan mijn kant auto’s de tegengestelde richting opgingen.