1 dag per jaar kijk ik, onderuitgezakt en met een wazige blik, op de bank met het liefst een geblokt dekentje en kussen, naar ski schansspringen en dat is op Nieuwjaarsdag

We hadden ondertussen gekozen om met vrienden de drempel over te gaan en te blijven slapen en ik heb daardoor dit jaar het skischansspringen overgeslagen.

Verspreid over de avond hebben we gepraat, hapjes en dranken genuttigd en na de ouderjaarsconference was het plotseling tegen twaalf uur, waardoor we, gewapend met de traditionele fles champagne ( alle Prosecco van Gall en Gall gratis thuisbezorgd) met gevulde glazen, gezamenlijk begonnen af te tellen tot het moment van het overschrijden van de drempel.

Een nieuw jaar met nieuwe kansen, de donkere december maand ligt alweer achter ons. Het wordt altijd weer laat.

Uiteraard word ik dan na een uurtje of vijf alweer wakker, een beetje katerig, al haal ik niet meer zo door als vroeger, waarbij ik iedereen de details wil besparen, en kies dan voor iets gezonds met uiteraard meerdere koppen koffie die op deze dag ook vooral dienst doen als bakkies troost.

Want dit is geen makkelijke dag, weliswaar het startpunt van aardige voornemens, een fonkelnieuw jaar, dus je zou zeggen het officiële startpunt of doorstart van een nieuw begin. Alleen is nieuwjaarsdag echt een tussen dag, nog niet helemaal helder en fris om de nieuwe uitdagingen aan te gaan, nog zwevend tussen een afterparty dip en afterparty trance.

Na nog een koffie en de eerste voorzichtige oliebol is zelfs een biertje of wijntje wederom welkom.

Dit keer waren we dus bij vrienden, mijn vriend ken ik al bijna mijn gehele leven. Ook dit jaar was hij weer op nieuwjaarsdag jarig.

Mijn gedachten gingen uit naar die talloze keren dat ik mij weer aan het opladen was voor zijn verjaardag op nieuwjaarsavond vanaf een uurtje of 20.00 uur. Alleen de innige vriendschap werkte als een motivator om de deur uit te gaan, om naar deze verjaardag te gaan.

Uiteraard begint de werkweek dan niet jofel, het lichaam nog in een soort van schocktoestand, een detox van alle genotsmiddelen, vermengd met slaaptekort, kortom een voorspellende cocktail voor een lichte melancholische, licht depressieve oververmoeide gemoedstoestand.

Er is altijd wel iemand die een voor mij overrompelde definitieve “nekslag” toebrengt met de dodelijke opmerking dat nu “het gewone leven” weer begint.

Ik troost mij nu alvast weer met de gedachte dat het “gewone leven”niet bestaat. Alleen voelt het elke keer weer als een dolksteek, deze opmerking. Tot nu toe heeft gelukkig nog niemand deze opmerking gemaakt(!)

Alleen dit keer ben ik dit keer goed  voorbereid: ik ben alvast dankbaar voor het afgelopen jaar en heb mijn plannen en doelen voor het komend jaar al klaar en smart geformuleerd . Ik geniet ook heel bewust van de dagen ( het beroemde “nu”) , mijn gezondheid en van en met de lieve vrienden en familie om mij heen en probeer er ook voor jou te zijn.

Ik accepteer dat niet alles aldoor leuk en tof hoeft te zijn (omarm je ellende) en doe dus ook niet aan blue Monday mee. ( Dit is de derde maandag in januari en blijkt de meest depressieve dag van het jaar te zijn; voornemens zijn niet gehaald en het mooie weer is nog ver weg)

Ik wens iedereen een 2017 om te creëren naar zijn eigen wensen en inzichten.