Ik weet dat in onze huidige maatschappij eenzaamheid een groot probleem is en toch schrik ik van de cijfers (bron internet) die ik net lees.
âIn 2022 gaf 49% van de volwassen bevolking (18 jaar en ouder) aan eenzaam te zijn. Van de volwassen bevolking is 34% matig eenzaam en 14% voelt zich sterk eenzaam. Eenzaamheid komt iets vaker voor bij mannen dan bij vrouwenâ.
âAls bijna de helft van de Nederlandse bevolking aangeeft eenzaam te zijn ipv soms deze gevoelens te ervaren bij verlies en rouw, constateer ik dat we met zân allen een mega groot probleem hebben.
Welvaartsziekte
De maatschappij is in mijn optiek al behoorlijk ziek met hoge koorts.
Er zijn waanzinnige inkomensverschillen en vermogensongelijkheid.
Alles moet steeds sneller en efficiënter, je moet succesvol zijn, een leuk sociaal leven hebben, er goed uitzien.
In deze hectiek van âalle ballen in de lucht houdenâ, probeer je ook nog je kinderen liefdevol op te voeden, een sprankelende partner of vriend te zijn en in je latere leven je, indien van toepassing, bekommeren om de oude en steeds meer afhankelijke ouders en kleinkinderen.
Als je een huis hebt gekocht, kan dat alleen bij het hebben van een partner, om samen
de âfinanciĂ«le eindjes aan elkaar te kunnen knopen ivm uit de hand gelopen kosten voor wonen.
Ook is het ondertussen de norm geworden om minimaal twee keer per jaar op vakantie te kunnen gaan naar âver wegâ.
âStopâ, roep Ăk vertwijfeld. Durf hier niet meer aan mee te doen!
Onze maatschappij is, naast dat we hier in ongekende weelde en vrijheid mogen leven, veel te egoĂŻstisch en individualistisch geworden. Hier ligt volgens mij de kern van het probleem eenzaamheid.
Contact
Contact is de motor van verandering las ik in het boek âSimpelâ van Louis Cauffman.
Alleen hoe doe je dat als je minder handig bent door een tekort aan sociale vaardigheden, probleemoplossend vermogen, een negatief zelfbeeld of op de voorgrond staande (mentale) gezondheidsproblemen?
Doen
Laten we beginnen om mensen vooral te gaan waarderen om wie ze zijn, in plaats van ze te beoordelen om wat ze doen in onze maatschappij.
Laten we stimuleren om te stoppen met het klassieke marktdenken en meer te gaan denken in ruilen bv van diensten die je voor elkaar kan doen.
Hoe
Laten we elkaar opzoeken en vooral vragen wat de ander nodig heeft.
Uit onderzoek weten we namelijk dat alleen âleuke dingen aanbiedenâ sterk vereenzaamde mensen niet helpt. Ze komen na een âleukâ evenement weer thuis en worden wederom geconfronteerd met hun eenzaamheid en niet helpende patronen en overtuigingen.
Herhaling is de kracht van de boodschap.
Vraag dus âWat heb je nodigâ?
En⊠haak niet af bij een âik weet het nietâ
Er wordt namelijk bedoeld âik weet het NOG nietâ.
Voel jij je wel eens eenzaam?
Luistertip: while my Guitar gently weeps, George Harrison https://youtu.be/YFDg-pgE0Hk?si=1M3ksmOoiMGv5_jd
Tonies columns (Elk weekendđ) 
Eenzaamheid, een maatschappelijk probleem in onze “ik” samenleving. In Afrika zie je dat niet. Daar komen mensen samen na het werk, of ouderen onder de dorpsboom en jongens op een zanderig voetbalveldje bij gebrek aan mobieltjes.
LikeLike