‘Gelukkig dit keer wel het lichtgewicht tentje mee’, mijmer ik, terwijl we ons dorp uitrijden. Het is vrijdag, de zon schijnt bij een strakblauwe lucht en we fietsen voor een Hemelvaart weekendje ontspanning, met lichamelijke inspanning. ‘Een tentje mee geeft vrijheid, er is altijd wel een camping in de buurt, of een veldje waar de tent mag staan’, constateer ik en we gaan linksaf richting het Hoge Land.

Vorig jaar  was ik alleen en tentloos naar het zuiden van Nederland gefietst. Er was onderweg geen planning van de afstand per dag, omdat ik daar niet zo van ben. Dit betekende wel dat het niet lukte met de betaalbare goedkope ‘vrienden op de fiets’ overnachtingen. Deze ‘vrienden’ houden niet zo van laatste moment boekingen, zo tegen 1700 uur. Gevolg was dat ik op dag 1 in een luxe hotel terecht kwam en hun allerlaatste en duurste kamer boekte. Er was een groot bad bij (en een mooie ruimte voor mijn fiets), dus ging ik na een dag ‘doortrappen’ lekker badderen en aansluitend uitgebreid dineren in het restaurant gedeelte van mijn luxe hotel.

Ook de tweede dag lukte het maar niet om vrienden met de ‘vrienden’ te worden en werd het wederom een hotel. Voor deze korte trip maakte het mij ook niet zoveel uit om wat duurder uit te zijn. Ik genoot volop van de luxe en ontspanning na wederom een dag stevig doortrappen.

Ik nam mij wel voor om een volgende keer de tent mee te nemen om de keuzevrijheid te vergroten en te ervaren. Ook besloot ik tot het aanschaffen van zo’n gps (Garmin) apparaatje om niet steeds bij bewegwijzeringbordjes te hoeven stilstaan, om uit te zoeken welke richting handig en mooi zou zijn.

Onderweg

Alles zit ons mee. Het zonnige weer, de wind die elders en gelukkig ver weg een deuntje meeblaast, de fietstassen waar alle spullen prima inpassen, met zelfs ruimte voor een klein gasbrandertje, inclusief espresso percolator voor het Italiaanse kopje Segafredo koffie.

Dit keer voor het eerst gewapend met de Garmin GPS met voorgeprogrammeerde fietsroute. Mijn broer Eddy had dit apparaatje voor mij geregeld en alles uitgebreid uitgelegd.

Het transporteren naar de Garmin was nog wel een ‘dingetje’, oftewel een drama. Want je moet wel eerst op internet naar een fiets Routeplanner, deze vervolgens downloaden op je computer en terugvinden om op de Garmin te plaatsen. ‘Niet terug te vinden’, constateer ik en voel irritatie opkomen.

Met doorzettingsvermogen, tussendoor ontspanningsoefeningen en relativerende gedachten oefeningen, lukte het uiteindelijk en werd het doelbewust kapot maken van het apparaatje voorkomen.

Garmin versus eigen inzicht 

In verband met een tocht door de eigen provincie, richting Schiermonnikoog, kennen we bijna alle mooie routes. Nog beter dan ‘Garmin’, ondanks het op ‘natuurroute’ ingestelde programma. Wil Garmin linksaf, dan weten wij verderop wel weer een leuker paadje en zo meanderen wij al ondersteuningsloos op de eigen kracht pedalen door het rustgevende groene landschap.

‘Dankjewel natuur, dat je er nog steeds bent’, ondanks alles.

Luistertip: Earth song, Michael Jacksonhttps://www.youtube.com/watch?v=XAi3VTSdTxU

Quote: de natuur redt zich wel, vooral zonder ons (what about us?)