‘Alweer zo’n ogenschijnlijk dwingende opdracht van Steven Covey’, dacht ik en besefte gelijk de reactieve houding van mijn gedachtegang. ‘Hij bedoelt waarschijnlijk dat het niet alleen om initiatieven nemen gaat. Ook wil het zeggen dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven’. Ik ben even verbaasd over mijn eigen levendige interne dialoog. ‘Eigenlijk gaat het over de cirkel van invloed en betrokkenheid’, denk ik en herinner mij weer verschillende metaforen om ‘het kwartje (deze metafoor heeft trouwens een update nodig) te laten vallen’. Ik deel er twee die ik ‘tegeltjes waardig’ vind; ‘Je kunt de golven niet stoppen, wel leren surfen’. Of,’ je kunt de windrichting niet veranderen, wel de zeilen bijstellen om je eigen koers te houden’.

‘Toch ben ik niet verantwoordelijk voor hoe alles in mijn leven loopt’, overdenk ik. Er bestaat ook nog zoiets als het lot, er gebeurt iets buiten mijn invloedssfeer. Ik stel mijzelf steeds vaker de volgende vraag;’ kan ik het controleren? Bij een nee, dan volgt het proces van (actieve) acceptatie en richt ik mijn aandacht vooral op gezondere overtuigingen en op wat wel beïnvloedbaar is.

aha

Ik heb liggend op de bank mijn aha moment, nl mijn gevoelens kloppen altijd. De beïnvloeding hiervan gebeurt via mijn gedachten. En zo kan ik liggend op de bank, geheel proactief mijn frustratie en boosheid over de voorspelde heftige regenbuien in het weekend waarin we een groots tuinfeest gepland hadden loslaten. Want ik heb er geen invloed op (scheelt een hoop gedoe). Ook niet dat er na het weekend wederom prachtig weer zou worden.

Regen

Het werd een van de leukste tuinfeesten ooit, met leuke lieve mensen, muziek, dans, disco, lekker eten, inclusief onze op volle toeren werkende hout gestookte pizzaoven. Het regende van de ochtend tot de late avond. Alleen hadden we ons gebied omgetoverd tot een echt festivalterrein met tarpen en andere doeken en open tenten, waardoor de fijn miezerige regen buiten ons terrein en dus aandachtsgebied bleef. Nu is het ‘lot’ mbt het ondergaan van waardeloze weersomstandigheden uiteraard een klein en simpel voorbeeld. Niet echt te vergelijken met ernstiger omstandigheden waar je geen invloed op hebt. Echter het principe van de weg naar acceptatie en gezonde actie blijft hetzelfde. Ik heb bijvoorbeeld niet echt invloed op mijn gezondheid, wel op mijn leefstijl.

Proactief taalgebruik

Naast de innerlijke houding van acceptatie en op basis daarvan acties ondernemen, is taalgebruik ook mega belangrijk. Het blijkt dat taal een indrukwekkende bijdrage levert aan de ‘kleur’ van je eigen gedachten en vooral gedrag. Zowel in positieve, alsook in negatieve zin.

Ooit zei mijn moeder toen ze het over haar paniekerigheid had; ‘dat zit er nu eenmaal ingebakken’ en daarmee zegt je onbewuste ‘ komt in orde, doen we’ en volgt je orders trouw op. Toen kon ik het nog niet uitleggen en nu weet ik de kracht van taal en vooral het onbewuste om daarmee vaste overtuigingen en vaste patronen ‘in te bakken’. Een beter begin had kunnen zijn ‘dat zit er tot nu toe ingebakken, hoe ga ik het vervolgens vanaf nu aanpakken?’

En stel jezelf altijd een van de meest krachtige vragen; ‘Wil ik het echt’, scheelt een hoop verloren energie.

Fijne week allen.

Luistertip: Something inside so strong, Labo Sifferhttps://www.youtube.com/watch?v=7B-4Lsrx8IA