In de training systemisch werken leerde ik dat mensen heel lang in ‘magische liefde’ kunnen blijven vastzitten. Hiermee wordt bedoeld dat je altijd maar op zoek bent naar iets wat je als kind gemist hebt van je ouders. Je fantaseert je ‘ridder (of redder) op het witte paard’ en zal dus altijd teleurgesteld worden. Deze ridders bestaan nl niet. Niet in mannelijke en niet in vrouwelijke vorm. Zolang je het in de ander zoekt, zal je jezelf altijd blijven tegenkomen, net zolang totdat je doorhebt dat je het in jezelf te zoeken, vinden en op te lossen hebt. Daarom mag je nog wel schuilen bij elkaar, troost zoeken bij elkaar, plezier hebben met elkaar, bewondering hebben voor elkaar, verliefd zijn op elkaar en ook ruzie maken met elkaar. Zolang je er maar bewust van bent dat je in de ander ziet wat jij mist, bewondert, of projecteert. Oftewel, wat kun je van de ander leren?

Gedachten

Ik fietste op de zonnige eind maartse zaterdagmiddag naar Groningen met een behoorlijke steun in de rug vanwege de stevige, prettige Noordoosten wind. Uiteraard realiseerde ik mij dat de keerzijde was dat ik later op de dag deze ‘prettige wind’ tegen zou hebben. De avond ervoor had ik voor het slapengaan nog een begeleide meditatie gedaan en de vraag met betrekking tot welke gedachten mijn dag overheersen was bij mij blijven hangen. Zijn het vooral positieve en optimistische gedachten, zijn het sombere gedachten? Neutrale gedachten? ‘Welke gedachten overheersen bij mij’, mediteerde ik al fietsend over de smalle landweggetjes door de lege weilanden richting stad. ‘Ik geloof in wonderen’, dacht ik. Het zou zo maar kunnen dat vanmiddag de wind draait en ik op de terugweg de wind in de rug heb. Zo niet, dan geniet ik ook volop van dit moment, met de twinkelende energie die ik in mijn lichaam voel dat de kans hoe klein ook, in ieder geval wel bestaat.

Magische gedachten

We leven allemaal dagelijks met magische gedachten. Als kind gebruikte ik vaak mijn magische gedachtenkracht. Wanneer ik tijdens het lopen bepaalde stoeptegels zou overslaan, zou datgene wat mij op dat moment bezighield gaan lukken. Ik glimlachte bij de herinnering en fietste toch nog even een ‘tandje sneller’ om de boom verderop te halen, voordat de minuut die op mijn  fiets display zag voorbij was. ‘Voor mijn schoonmoeder, dat ze beter zou worden’, besloot ik. In de literatuur leer ik dat ook volwassenen nog regelmatig gebruik maken van het magisch denken. Hierbij voelde ik toch even een opluchting. Het maakt niet uit of mensen meer of minder rationeel zijn.

Het gebruik van mascottes is, naast ‘het geloof’, het bekendste voorbeeld. Bijvoorbeeld sporters met hun geluksnummer op hun T-shirt, bepaalde schoenen, dat ene sieraad. Een ‘geluksteentje’ die ik bij mij droeg bij een spannende situatie en die ik gaf aan een vriendin op haar solo reis. Gelukspoppetjes, afkloppen op hout, niet onder de ladders doorlopen, zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden. Bij een magie test kwamen enkele interessante vragen voorbij; zou jij een gewassen trui aantrekken als je wist dat deze van een misdadiger was geweest? Er staan twee potjes suiker op tafel, op de ene is een sticker ‘vergif’ geplakt, welke kies je?

Gedachten Kracht

Ik besloot vanaf vandaag om elke dag tijdens mijn meditatie een kaars te branden voor een positieve leefbare wereld en fietste terug naar huis. Op de grenzen van het stadse, draaien de wielen van mijn fiets met een zacht geruis, ploegend door de harde tegenwind die mijn tempo onverbiddelijk temperen. Ik ben weer op weg naar de ruimte en rust van het Hogeland.

Luistertip:Inside of me, Eric Clapton