Afgelopen week was ik weer eens aan het fietsen. Mijn reis ging kriskras door Nederland en liep via drie geplande logeeradressen en een camping.

Mijn avontuur begon nadat ik het concert van Neil Young en Van Morrison in het Stadspark van Groningen intens en met al mijn zintuigen had  beleefd. Oftewel; het was fantastisch.

Na een aangeboden filterkoffie (koffiemerk onbekend) bij de vrienden die vlakbij het Stadspark wonen dook ik de nacht weer in. 

Na deze zinderende en unieke show fietste ik nog steeds in een weldadig extatische trance door de zomerwarme nacht naar mijn familie te Vries. Het was mijn eerste overnachting van deze juli mini retraite. Het was al middernacht bij aankomst. Het tuinhuis was voor mij opengelaten en in gereedheid gebracht. Na een klein chill moment en een verfrissende douche stond alleen ‘slapen’ nog op mijn to-do  lijstje. Ook al was het laat, ik was weer heel vroeg wakker.

Doordat ik hier vaker had gelogeerd (column: het andere huis 29 nov. e.a) wist ik feilloos de weg te vinden naar de barista- kwaliteit Jura Impressa C50 koffie machine voor dat unieke smaakmoment. Het werd een intense dubbele espresso ervaring. (Koffiemerk bekend bij de eigenaren).

Beerze aan de Vecht

Deze uniek gelegen camping De Roos/ Huttopia werd mijn volgende doel. Omdat de temperatuur mede door de klimaatverandering tot extreme hoogte steeg, dronk ik onderweg  heel bewust veel water. Toch raakte ik letterlijk oververhit en ploeterde de laatste dertig kilometer vooral op doorzettingsvermogen.

In Ommen was een AH waar ik minstens een uur verbleef om weer op aanvaardbare interne temperatuur te komen. Ik genoot van het gratis aangeboden standaard kopje koffie in de koffiecorner. (Koffiemerk AH) Gewapend met grote flessen water en een maaltijdsalade bereikte ik enige tijd later de camping.

Naar Zutphen 

Ik was na deze uitputtingsslag al vroeg in de avond in een soort slaap – coma gevallen.

Uiteraard was ik vroeg wakker en bereidde  op het mini gasstelletje het water t/m het kookpunt. Mijn ochtendkoffie bestond uit een wel erg makkelijke  Nescafé Cappuccino uit een zakje, waarbij je even moet roeren voor het beste resultaat. Volgens Nestlé had ik hier goud in handen; namelijk zorgvuldig uitgekozen koffie, in balans gebracht met instant poedermelk en suiker. Het beloofde unieke koffiemoment bleef uit en ik spoelde het even later weg met veel kraanwater en stapte uitgerust weer op de fiets.

De ontmoeting met mijn vrienden in Zutphen was weer hartelijk en gezellig. De bij binnenkomst aangeboden koffie (Krups Nespresso Innissia XN 1005) nam ik met smaak tot mij. Ik was immers al op de bodem beland met het gebalanceerde Cappuccino zakje van de afgelopen ochtend. Daarnaast doet vriendelijkheid ook heel veel. (Merk van de cupjes bekend bij de eigenaren )

Wijk bij Duurstede 

Op de vierde dag kwam ik uiteindelijk bij de finish aan. 

Ik had mijn ‘bestemming bereikt’ Hier, bij mijn familie, kon ik afkicken van het fietsen tijdens extreme weersomstandigheden. Ik had met mijzelf afgesproken om pas het concert polsbandje van de Golden Circle af te doen, wanneer de laatste concertnummers in mijn hoofd naar de achtergrond waren verdwenen. Het was zover. Ik nam ritueel afscheid van het polsbandje, terwijl ik zag hoe mijn zwager aandachtig en op zeer zorgvuldige wijze het gekookte water voorzichtig aan het koffiefilterzakje (nr4) met de kwaliteitskoffie ( Douwe Egberts grootverpakking) toevertrouwde. In zijn handelingen zat heel veel liefde, aandacht, rust en kennis van zaken en dat kon ik proeven.

Koffie liefhebbers 

De volgende ochtend begonnen we met een ontbijt met koffie. Ik begreep van mijn zwager Hermen dat dit nog niet het officiële koffiemoment was. Deze stond rondom tien uur gepland. Rondom dit tijdstip kwam de jongste zoon Jacobus naar beneden. Tijdens het officiële koffiemoment  werd ook de traditionele zaterdagochtend gebakken cake erbij geserveerd.

Jacobus bleek ook een ultieme koffie liefhebber te zijn.

Waar hij ook heenging, altijd had hij zijn speciale koffieketel, handkoffiemolen en proefzakjes koffie in zijn op maat gemaakte koffiecase bij zich.

Hier aan de keukentafel ontstond spontaan een workshop. De koffiehandmolen bleek verschillende standen te hebben, waarmee de koffie met zorg en precisie en naar behoefte kon worden voorbereid.

Ik leerde begrippen als ‘cupping’, ‘koffiebonen fermentatie’ en werd door hem uitgenodigd voor het Amsterdamse Coffee festival (2026). ‘De voorrondes, met als belangrijkste onderdeel de wedstrijden koffiefilter opschenkingen worden in oktober te Almere gehouden’, legde Jacobus uit. 

Het officiële koffiemoment was ondertussen voorbij.

Ik telde het aantal koppen die ik ondertussen had gedronken. Ik was namelijk onlangs afgekickt van teveel mooie koffiemomenten en hield het tegenwoordig bij drie per dag.

We liepen naar de tuin. ‘Iemand nog koffie’, riep Hermen. Ik hoorde mijzelf ‘ja graag’ antwoorden.

‘ Ik zal ook eens de cafeïnevrije mogelijkheden gaan onderzoeken’, dacht en genoot van mijn vierde kop koffie.

Luistertip: One more Cup of coffee, Bob Dylanhttps://youtu.be/d1_qKxXnQHA?si=OIdr4fMLVKiN7oDP