Over de kracht van taal
âHet is geluktâ, denk ik opgelucht en leg de baguette op de keukentafel van het vroeg 17e- eeuws gebouwde vakantiehuis. Het is ochtend en ik heb net dit broodje bij het plaatselijke cafĂ© in Jouhet (in het departement Vienne te Frankrijk) gekocht.
Deze enige voorziening in het dorp doet dienst als cafĂ©, restaurant en je kunt er âs ochtends vanaf tien uur stokbrood halen. Verder zijn er ook sigaretten te koop. Deze service wordt verleend omdat er geen andere voorzieningen hier aanwezig zijn en de dichtstbijzijnde winkel tien kilometer verderop ligt.
Vakantie
We genieten intens van een zonnige vakantieweek in een heuvelachtig en vooral leeg plattelandsgebied in midden Frankrijk. Ik herontdek wat echte stilte is en wat bij zonsondergang duisternis betekent. Alsof het dorp een soort camping is, staat er bij het bordje âJouhetâ vermeld dat het hier stil moet zijn tussen 22 en 06.30 uur. Het is net alsof ze er overdag al voor oefenen, want op enkele huishoudelijke activiteiten met geluid na, is het hier stil.
Ik hou van Frankrijk en kom er al mijn hele leven regelmatig. Ik hou ook van de beroemde âFranse slagâ. Hier mag alles nog schots en scheef staan, mogen kozijnen afbladderen, deuren kraken, mogen tuinen droog, dor en er niet optimaal onderhouden uitzien. Hier is de âkeurigheidâ gelukkig ver in de minderheid. âZe zijn hier niet zo precies, behalve met de taalâ, overdenk ik en deel mijn ochtend beleving met lichte verontwaardiging.
Baguette
âAvez vous un baguetteâ, probeer ik in mijn dapper Frans, waarmee ik denk te vragen â heeft u stokbroodâ?
âQuoiâ? (Wat?) vraagt het meisje en ik meen een behoorlijke verbazing vermengd met achterdocht bij haar te bespeuren.
Ik vertel mijn vriendin dat âzeâ toch wat creatiever en een beetje meer inlevingsvermogen met taal mogen hebben en geef het voorbeeld dat een buitenlander bv het woord âstoelâ een beetje ongelukkig uitspreekt. âIk kan dan in de context zeker wel opmaken dat het om een âstoelâ gaatâ, zeg ik enigszins geagiteerd.
Heeft u een toverstokje
Ik besluit op enig moment het toch te checken via een vertaalprogramma op mijn telefoon en tot mijn stomme verbazing had ik het meisje niet om brood gevraagd.
Avez vous un baguette betekent âHeeft u een toverstokjeâ? Of met Frans – Gronings dialect âHeeft u een bankjeâ?
Nu begrijp ik waarom de oudere dame van de zaak erbij gehaald werd.
Uit mijn Mavo Frans komt gelukkig nog het woord âpainâ (brood) bovendrijven, dat ik dit keer maar zonder toevoegingen de ruimte in slinger. Even later verlaat ik het pand met un baguette onder de arm.
Ik groet nog vriendelijk met een âfijne dagâ, of had ik per ongeluk âfijne reisâ als afscheidsgroet gezegd?
âVreemde taalâ mompel ik en besluit toch maar om na al die jaren Franse les te gaan nemen.
Luistertip: Ne me quitte pas, Jacques Brel
