‘Mag ik alvast betalen ?’, vraagt mijn vriendin aan de ober. Ze heeft haar portemonnee alvast naast haar kopje koffie met appeltaart op de tafel gelegd. We zitten nog maar net op het terras bij hotel van der Werff in het dorp.

Vanochtend zijn we met de 09.30 uur boot op Schier aangekomen voor een dagje ontspanning.

‘S ochtends besloten we bij het opstaan spontaan om het vakantiegevoel nog even te verlengen.

Onderweg

Het prachtige weer werkt hieraan enthousiast mee. Onze spontane impuls zorgt ervoor dat we binnen een half uur met een tas met extra kleding, broodjes, drinken en de fietsen in de auto zitten. Onderweg naar Lauwersoog voor een eiland dagje.

Inspannen en ontspannen

Met de boot reizen ervaar ik altijd als erg ontspannend. Ik krijg dan gelijk het heerlijke vakantiegevoel van vertraging. Op de heenweg ook vermengd met blije verwachtingsvolle gedachten over het avontuur waar we middenin zitten. Terug meestal met lichte melancholie over dat wat nu toch weer voorbij is. De trage tred van de boot op de terugweg werkt verzachtend en masseert langzaamaan de komende andere realiteiten, opdat ik mij er geleidelijk aan in kan berusten.

De enige ‘tijdsdrempel’ nu is het halen van de boot.

Ik tackel dit door altijd ruimschoots op tijd te vertrekken met extra tijd voor eventuele pech, zoals files en andere ongemakken en tijd om de auto te parkeren.

We zijn mooi op tijd en kopen onze bootkaartjes voor onszelf en de fietsen.

‘Ontspan eerst maar eens en geniet van je kopje koffie en het taartje schat’, antwoord de ober vriendelijk.

Mijn vriendin bergt haar portemonnee weer op en de ober vult aan;

‘Haast doen we hier op het eiland niet aan, dat mag op het vasteland blijven’ en loopt vriendelijk verder naar het volgende tafeltje.

We kijken elkaar aan en schieten in de lach, want wat heeft deze ober gelijk en zo treffend met een metafoor verwoord.

Dit is toch weer de valkuil van ‘haasten’, terwijl het niet nodig is.

Ooit kwam in een meditatie bij mij het volgende naar boven; ‘Geniet, Ontspan en Accepteer’. ‘Nu heb ik de uitspraak van de ober als mantra ook nog bij me’, denk ik met een glimlach en neem nog een slokje van deze heerlijke koffie.

We genieten nu heel bewust van het ochtendzonnetje, de koffie, de taartjes en elkaars gezelschap.

Pas daarna wachten we op de impuls om verder te gaan fietsen op dit mooie eiland van rust, natuurschoon en ontspanning.

Bij vertrek zwaaien we nog even naar de ober die bij een tafeltje verderop staat. Hij ziet ons niet, maar ik zie wel zijn glimlach….

Luistertip: Sunny days, Armin van Buuren, Josh Cumbeehttps://youtu.be/Nt4fp43U2ys?si=xKsAJINs2nQq6SE0

Quote: De eeuwigheid bestaat alleen in het Nu