Sinds een tijdje denk ik veel na over het begrip ‘thuis’, over wat dit voor mij betekent. Omdat ik vaak geheel automatisch herinneringen koppel aan muziek (en andersom), komen er allerlei prachtige toepasselijke songs bij mij binnen. Bijvoorbeeld het cryptische ‘My house, your house’ van de Australische singer-song writers en broer en zus Angus & Julia Stone. Is mijn huis ook jouw huis?, vraag ik mijzelf retorisch. Staat mijn huis ook open voor jou en zo ja hoe?

Spontaan associatief komen nu ook andere songs hierover naar boven. ‘My house’ van Lou Reed en ‘our house’ van CSNY, waarbij in beide songs de ervaringen van knusheid, veiligheid en de ervaren vrijheid van verblijven in je eigen huis wordt bezongen. Je eigen plek, waar je jezelf kunt zijn, waar geen sociale verplichtingen wonen, waar je je eigen stilte, rust en emoties ongelimiteerd mag ontmoeten. De reden van deze mijmeringen over mijn huis, is een verzoek die ik onlangs kreeg. De dochter van een vriendin (woonachtig in het westen) wil komend jaar in Groningen gaan studeren en had het briljante plan bedacht om tijdelijk bij ons te komen wonen.

Elevator Pitch

We zitten aan tafel, de maaltijd opgediend en bijpassende rode wijn en water ingeschonken. ‘Je wou nog iets bespreken’, zeg ik bemoedigend. Ik bemerk dat er zich in de ruimte een beetje meer spanning aandient. Mijn lollig bedoelde opmerking over ‘pitchen’ is niet echt helpend. Haar pitch is kort en krachtig en geeft ook nieuwe informatie.

‘Voor maximaal een jaar verblijven in het tuinhuis, voor mijzelf koken en één keer in de week voor jullie koken. ‘Een prettige uitvalsbasis’, zegt ze. Om van daaruit vrienden in Groningen te maken en uiteindelijk daar een kamer te vinden. ‘Ik betaal uiteraard’, voegt ze er snel aan toe.

Het blijft even stil 

Ik had er natuurlijk ook al eerder over nagedacht. Eerst betrof het namelijk het plan van twee vriendinnen in huis en dat was voor mij een erg duidelijke ‘no go’. Nu betreft het alleen de (bijna) 18 jarige dochter van een vriendin.

Comfort zone

Ik denk even weer aan mijn schoonmoeder Agaath. Ze woonde al langere tijd alleen en gaf verschillende keren onderdak aan familie die naar Groningen kwamen en tijdelijk onderdak en opvang nodig hadden. Iets doen voor een ander, van betekenis kunnen zijn voor de medemens stond altijd hoog op haar waarden lijst. Ze is hiermee nu een voorbeeld voor mij. ‘En ja, soms gaat dat ten koste van je eigen privacy, je eigen bubbel’, hoor ik haar in gedachten zeggen.

‘Het wordt Utrecht of Groningen’, zegt ze met een glimlach. Het leven is een avontuur.

Luistertip: My house, your house, Angus & Julia Stonehttps://www.youtube.com/watch?v=FdQDLrKhH3U 

Quote: Zorg goed voor jezelf om de ander te kunnen helpen