Vorige week schreef ik over het gegeven dat ieder mens uniek is. Toch lijken we ook veel op elkaar. We hebben allemaal behoefte aan bestaanszekerheid, vrijheid, veiligheid en authenticiteit om je eigen pad te mogen ontdekken en gaan. Helaas wordt het ‘verschil maken’ nog vaak teveel geassocieerd met ‘je kop boven het maaiveld uitsteken’ en met ‘hoge bomen vangen veel wind’. ‘Het zijn geen mooie en stimulerende spreekwoorden’, realiseer ik me. Het heeft alles met angst te maken. Met cultuur, met opvoeding, met beperkende overtuigingen. Met het veilige grijze gemiddelde. Wie kent niet het ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ pleidooi?

Express yourself

Ik zit in de jaren zeventig middenin mijn prepuberteit en zit thuis op de bank te genieten van Avro’s toppop (1970-1985) tv muziekprogramma. De zangeres zingt, met bijbehorende intense gebaren en volle overtuiging haar song. ‘Moet dat nou zo’, zegt mijn moeder en ik verwacht elk moment ook een opmerking over haar sexy uitstraling. Ik wil genieten en voel irritatie, want dit is haar expressie die bij mij positief binnenkomt en deze wordt door mijn moeder neergesabeld en ondergebracht in een ‘wat hoort en wat hoort niet’ vakje. Mijn ouders fungeren op dat moment even als ‘the grumpy old man’ uit de muppetshow, die vanuit het theaterbalkon altijd hun ontnuchterende commentaar geven op datgene wat ‘uitstijgt’ boven het gemiddelde.

Ik stel mijn oordeel nog even uit

Later realiseerde ik mij dat ik bij mijn moeder hetzelfde deed. Mijn moeder hield van zingen en had een prachtige sopraanstem. Ze was lid van het oratorium (koor) en oefende thuis vooral in de keuken haar muziekstukken. Mijn broer en ik imiteerden haar dan vaak op het niveau van ‘een hond die meehuilt’. Ik weet niet meer hoe en of zij hierop reageerde. Volgens mij kon ze het van ons wel hebben. Het zou ook kunnen dat het haar bewustwording gaf over ongevraagd ‘je oordelen ‘de wereld in te slingeren’. Er zijn meerdere aanleidingen geweest waarom tolerantie en expressie zo belangrijk voor mij is geworden. Waarschijnlijk heeft het ook met mijn bewustwording te maken dat er geen ‘normaal’ bestaat, wel mysterie. Ik vind het leven zelf al een groot mysterie. Alleen al het gegeven dat we met ruim 8 miljard mensen aanwezig zijn op planeet aarde en met een duizelingwekkende snelheid  van 107.000 km per uur om de zon razen en vervolgens de zon met een snelheid van 828.000 km per uur om het centrum van de Melkweg gaat. Ons hele sterrenstelsel raast met zo’n 2,16 miljoen kilometer per uur door het heelal’. 

Het normaal bestaat dus niet

We hebben mensen nodig die hier het verschil durven te maken. Ons een spiegel voorhouden en wakker schudden om het mysterie te leven. Laten we ons vooral bezig houden met positieve expressie en ontdekking, met je dromen najagen. Expressie in moed, in daadkracht, in contact, in liefde, in communicatie, in luisteren, in stilte, in geven, in ontvangen, in dankbaarheid, in kunst, in vergevingsgezindheid…

Waar wil jij ‘het verschil in maken’?

Luister/kijk tip: Evian Baby me commercial, 2013https://www.youtube.com/watch?v=ikuiByrF6rs

Quote: Durf te spelen, durf te bewegen, durf anders te zijn