Traumasporen

Vannacht had ik een bijzondere droom. Geen mooie ontspannen droom, want ik werd meegenomen naar diep verborgen gevoelens en emoties. Hier werden diep in mijn lichaam angst, verdriet en eenzaamheid liefdevol en confronterend aangeraakt.

Ontspan, zegt de stem Accepteer, zegt de stem

Ik lig, kronkel, schop, kreun, schud en verdrink in de donkere diepte van datgene waar nog nooit eerder het licht op had geschenen. Er zijn geen tranen. Dit is de rauwe emotie van onverwerkte gezonde woede en gestold verdriet. Hier is het aambeeld waarop onverwerkte stukken uiteen worden geslagen, eruit geramd uit zijn geharnaste giftige kooi. Dit heeft te lang geduurd, vastgeklonken en vastgeroest aan de tijdloze ketting in de donkere kelders van keuzes en overtuigingen gebaseerd op angst.

Ontspan zegt de stem Accepteer, zegt de stem

De stem wil nog iets zeggen, maar verdwijnt in het wakker worden van mijn eigen gekreun. In deze tussentijd van slapen en waken stokt mijn adem even. Zij neemt mij in deze retentie mee naar nieuwe inzichten. Focust vanuit donkerte richting meer lichtheid voor mijn bestaan.

‘There is a crack in everything, that’s how the light gets in’ zegt leonard Cohen dit keer speciaal tegen mij.

Ik word wakker. Ik voel opluchting, dat vergelijkbaar is met de tot zojuist vastzittende onderbonkelaar die samen met het vijzelwiel weer langzaam in beweging komt. De wind zorgt voor onderstroom, wat steeds bovenstroom was. Het wordt weer licht. Mijn diepe zucht is het startschot voor energie dat mag gaan stromen. ‘Ontmoet weer eens het kind dat jij ooit was en is weggestopt’, schreef ik eerder en ik besef nu met een schok dat ik het tegen mijzelf had. Mijn jongere ik in mij wil de emoties nu wel opzoeken om te kunnen ontladen in expressie.

In dit moment van inzicht besef ik dat er verandering nodig is en begin de mantra’s op te schrijven.

Ontspan zegt de stem Accepteer, zegt de stem

Automatisch schrijf ik door, want intuĂŻtief voel ik dat er nog een element mist.

‘Geniet’, zegt een stem en in een trance van geluk omcirkel en onderstreep ik het woord. Want je kunt je gehele leven in gevecht blijven met je verleden. Eigenlijk ben je dan consequent in conflict met jezelf en je omgeving. ‘Pak je kansen’, hoor ik mijzelf zeggen. Ik staar naar mijn drie opgeschreven mantra’s en realiseer mij dat ik een hele wijze droom heb mogen ontvangen.

Luistertip: tijd om te gaan leven, Stef Boshttps://www.youtube.com/watch?v=uLZkG3mZF0o

Quote: Geniet, Ontspan en Accepteer als vertrekpunt en je leven krijgt engelenvleugels

Plaats een reactie