‘Nog tien minuten en dan is het bedtijd ‘, zeg ik met gespeelde strengheid in mijn stem. Ook al is het morgen vrijdag, het is wel een schooldag en de dag start vroeg. (06.15) Het is om 19.30 uur bedtijd. Het moment om in bad te gaan, omkleden en tandenpoetsen zit al heel handig in het schema verwerkt (18.30 uur). Wij zijn door onze neef en nicht gevraagd om bij hun thuis op Liam en Emma te passen. Dit is dus inclusief slapen en opstaan met alle bijbehorende rituelen, acties en uitdagingen.

Spelen

De kinderen liggen bij mijn partner uitgeteld op de XL bank. We hebben net op een ‘Bert Visscher- achtige’ manier (je kan ook adhd zeggen) achter elkaar aangerend, gegild en al slalommend langs tafels, stoelen en over bankstellen geklommen. Om de rust terug te laten keren, start ik een zit meditatie. Dit gaat al snel over in een hilarisch kussengevecht, waarbij zelfs knuffel Bob niet wordt ontzien.

Even later zijn we uitgeraasd en maken dankbaar gebruik van het ‘vrijetijd halfuurtje’, dankzij het strakke schema.

Liam zapt erop los om nog een Walt Disney film te kunnen vinden. ‘De oriëntatie in tijd is bij hun nog niet helemaal op orde, of het is een slimme strategie’, overdenk ik. ‘Dit gaat natuurlijk nooit meer passen in het schema’, zeg ik tegen mijn vriendin. Zij grijpt vervolgens op een oplossingsgerichte manier in en komt met het Jeugdjournaal. Ik vraag mij af of dat nou wel zo’n goed idee is zo vlak voor het slapengaan.

Aardbeving

Wel knap hoe de jeugdnieuwslezer de meest vreselijke en schokkende drama’s van ver weg en dichtbij met een geruststellende toon aan ons vertelt. Met een luchtigheid alsof het een sprookje is waaruit voorgelezen wordt. De aardbeving met bijbehorende ingestorte gebouwen en intens verdrietige mensen komen wel enigszins binnen. ‘Of onze huizen dan wel veilig zijn’, vraagt de oudste, want hij legt ons uit dat er ook aardbevingen in Groningen voorkomen. We kunnen hem geruststellen en het onderwerp ‘Groningen’ laat ik maar even, vooral omdat wij zelf midden in de bureaucratie van procedures, versterking en beoordelingen zitten.

Er moet wel binnen schematijd ontspannen geslapen worden denk ik licht gespannen en check de te langzaam lopende oude oma Agaath klok. De klok loopt trager dan de tijd en wordt door Liam consequent met vaste regelmaat weer op het juiste moment gezet. ‘Deze handeling zou ook prima in het schema meegenomen kunnen worden’, bedenk ik mij. Liam en ik vinden beiden ‘het schema’ erg interessant. Ook geeft het ons duidelijkheid. Het hangt als een baken van Rust, Regelmaat en Reinheid, op de koelkast.

‘Ik lees alvast het ‘programma’ van de volgende dag en visualiseer de ochtend met de vele activiteiten. Onder andere de kinderen uit bed zien te krijgen, wassen, tandenpoetsen, kleren uitzoeken (oh gelukkig, al door mamma klaargelegd) ontbijten, broodjes en fruit (volgens strikte aanwijzingen en afmetingen) klaarleggen, om vervolgens om 08.15 uur de deur achter ons dicht te kunnen trekken. Vervolgens hebben we 15 minuten om met ontspannen en doelgerichte pas de 1200 meter te wandelen naar school.

Schemaloos

De kinderen liggen in bed. Het schema voor vandaag is afgewerkt. Je weet hierdoor steeds waar je aan toe bent. Soms liggen we iets voor op de tijd, wat weer winst oplevert voor het volgende onderdeel. Tot morgen 06.30 uur leven we even schemaloos. Ik moet denken aan de president van de USA. Ik las een keer een artikel over president Bidon, dat zijn gehele dag van opstaan tot naar bed gegaan gepland is in blokken variërend van vooral tien tot zestig minutenlang. Hoe zou hij zich voelen in de ‘in between time’, vraag ik mij af. We gaan ook maar naar bed. Ik pas het klok ritueel van Liam nog even toe en glimlach. Want wat is het een feest om even met Liam en Emma te mogen optrekken.

Op het schoolplein nemen we afscheid

Het voelt zo vertrouwd en even sta ik weer op het schoolplein mijn eigen kinderen uit te zwaaien. ‘Dat was ooit’, denk ik met een opkomend klein verdrietmomentje en gebruik oma’s klok als metafoor dat je de tijd uiteindelijk niet kan stilzetten. Dankjewel lieve Liam, dankjewel lieve Emma voor de speelsheid, lichtheid, de eerlijkheid, het enthousiasme, de liefde en het plezier. Opdat je deze waarden altijd, ongeacht je leeftijd, je gehele leven mee mag nemen, waar je ook heengaat.

Liefs, Tonie 

Luistertip: De hemel op het Plein, Ralph van Manen & Stef Boshttps://www.youtube.com/watch?v=r-aSUi4aPFo

Quote: Ga terug in de tijd en laat het kind in ons weer vrij