Een overdenking

We leven in een tijd, waarin individuele vrijheid en streven naar optimaal geluk centraal staat. Op zich is het heel mooi om te streven naar geluk en welbevinden. Ik besef mij dat beide denkbeelden container begrippen zijn en op legio manieren uitgelegd en begrepen kunnen worden.

Gevoelens accepteren?

Voor mij staat individuele vrijheid en geluk voor persoonlijke groei. Hier horen alle gevoelens en emoties bij, niet alleen de lichte en vrolijke, maar ook de zwaardere en sombere. Ik besef dat ik de ander hard nodig heb. Als ik wil ‘groeien’ in mijn leven, doe ik dat door een balans te vinden in geven en nemen. Respect, liefde en compassie zijn hierbij voor mij de bouwstenen. 

Mij lukt het (ook) lang niet altijd om alle gevoelens toe te staan. We hebben in onze maatschappij  en opvoeding geleerd welke gevoelens geaccepteerd zijn en welke we moeten ‘inslikken’. Hiermee hebben we volgens mij ‘de afslag gemist en zijn jammerlijk verdwaald geraakt’. Met allerlei mentale en lichamelijke spanningen en kwalen tot gevolg.

Want, juist door het uiten van je emoties gaat de energie weer stromen en raak je uiteindelijk weer op koers. Je lichaam geeft je wel (mayday) signalen.

Vrijheid

Daarnaast ben ik mij ook terdege bewust dat ik in een land woon, waar ik mijzelf mag zijn en mijn mening in alle vrijheid mag uiten. 

Soms staat dit haaks op wat een ander vind. Helaas verleren we steeds meer om met elkaar in dialoog te gaan. In plaats daarvan ‘bekogelen’ we elkaar regelmatig met eigen meningen en overtuigingen en helaas ook met (ver) oordelen. En meestal over de persoon in kwestie in plaats van in een eerlijk gesprek met de ander.

Het is tegenwoordig zo makkelijk om je mening via social media te verkondigen. Alleen moeten we ons bewust blijven dat we altijd met elkaar te maken zullen hebben. Want je kan bijvoorbeeld nachten wakker liggen van opmerkingen van de ander, zonder dat diegene daar bewust van is (en dus lekker slaapt).

Juist als we het niet met elkaar eens zijn, ligt polarisatie op de loer. Immers je ziet en hoort de ander vaak niet. Jij bent bijvoorbeeld alleen met het scherm van je device, waarop je je mening etaleert. Ook al heb je nu tientallen, honderden, duizenden ‘vrienden’, ‘volgers’ of miljoenen ‘streams’, op het moment dat je je device afsluit, is er helemaal niemand meer en ben je alleen.

Contact

Laatst zag ik een foto uit de zeventiger jaren van toeristen op een strand. Het viel mij op dat velen vooral in contact waren met elkaar, of samen strandactiviteiten ondernamen. Er waren alleen wind- schermen en nog geen device schermen. Nu zijn ze er wel en dat is soms ook reuze handig.

Laten we devices slim en toch ook beperkt gebruiken en vooral contact met elkaar houden. Leer het verhaal achter het gedrag van de ander kennen. Met een open mind, compassie, respect en nieuwsgierigheid. 

This is the moment.

Liefs, Tonie

Luistertip: Human, Rag’n Bone Manhttps://www.youtube.com/watch?v=L3wKzyIN1yk

Quote: Je kan de ander niet zien, behalve het verhaal wat je in je hoofd creëert over de ander