Kerst

Afgelopen zaterdag was ik in een cadeaushop met een speciaal gecreëerde Kerstruimte waar de kerst muzak zachtjes dwingend te horen was. Zoon Niek en ik hadden net een kar vol met hout gescoord bij een boerderij vlakbij Feerwerd en waren nog niet geheel in de pre kerst stemming.

Onder het enthousiast stapelen van het gekloofde hout voor een prikkie verdeelden wij beleefd onze aandacht tussen het overbrengen van het hout in de kar en het aanhoren van de verhalen van de eigenaar van het hout.

Via zijn uitleg over het braden van de zelf geschoten haas, kwam zijn verhaal al snel op de reden van het wegdoen van al dat hout, vrouw ziek en hijzelf kanker, waarvoor net bestraald. Dus de boerderij met inhoud werd verkocht. Waar ze gingen wonen vroeg ik, uit respect even wachtend met de blokken hout met Essen en Abeel in de kar te gooien. In een rijtjeswoning in Ganzedijk antwoordde de boer. De eerste waarom van vandaag kwam al naar boven..

Wij wensten hem en zijn vrouw fijne kerstdagen, al voelde het toch wat misplaatst op dat moment en bogen ons nu over de dringende vraag of het een wit of rood lint moest worden voor de kerstboom. De keuze viel op wit, want wit hoort, wit moet, kerst moet wit zijn, bedacht ik mij ietwat dwangmatig. Het werd rood, omdat wit was uitverkocht. Balen,.. ik stond even later, in de te bedachte knusse kerst- zijkamer met kerstmuziek, met een spuitbus witte poedersneeuw in mijn handen en tot mijn verbazing legden mijn handen de spuitbus plotseling weer terug in het schap.

Ik wist nog niet waarom, dat kwam pas later. Mijn lichaam wist het al wel.

De waaromvraag kwam weer bij mij op. Deze vraag probeer ik toch altijd te vermijden, het roept herinneringen op aan gesprekken met anderen die vroegen waarom wij nog geen kinderen hadden, waarom wij kozen voor adoptie, waarom ik nog geen vaste baan had, waarom ik niet naar de kerk ging, waarom het altijd zo laat moest worden, waarom ik nou niet eens een keertje gewoon kon doen werd er gevraagd werd.

Het deed altijd iets met mijn irritatieniveau, waarom irriteerde het mij toch zo, deze waarom vraag?

Waarschijnlijk omdat het vaak te maken heeft met een, zo hoort het te zijn, omdat je jezelf dient te conformeren aan het gangbare en ik dat niet perse wil, omdat het nou eenmaal zo verwacht wordt.

Eigenlijk wil ik een witte kerst, het is koud zoals het hoort, binnen brand de houtkachel, wil ik met familie en vrienden en kinderen om de grote eikenhouten tafel, wil ik dat het dan heel gezellig is, wil ik dat we samen lachen, white Christmas van George Michael zingen, wil ik dat het diner optimaal geslaagd is met bijbehorende fantastische wijnen, wil ik spirituele piek momenten beleven. Ik wil ik dat het allemaal klopt….

Daarom was het ook zo’n belangrijk moment voor mij , daar in de cadeauafdeling van de HUBO te Loppersum met kerstmis zijkamer. De spuitbus met kunstpoedersneeuw gaf mij een nieuwe richting, de spuitbus bracht mijn wereldbeeld met bijbehorend verwachtingen patroon opnieuw aan het wankelen.

Kerst hoeft niet wit, fuck wit, het mag ook groen. Het hoeft niet altijd heel gezellig te zijn met kerst, we mogen ook lachen en goede gesprekken hebben buiten de kerst om. Het diner mag tegenvallen, de wijn niet optimaal, het gesprek net niet wat je wou op die dag, de spirituele ervaringen net iets eerder of later dan tijdens de kerstdagen, of helemaal niet.

Ik nam een slok van mijn Moet & Chandon Nectar Imperial, Magnum 1,5 L( Gall en Gall/ gratis verzending) en bedacht mij dat ik “Waarom” vragen zal gaan inruilen voor de veel sympathiekere “Hoe” vragen, zo zonder oordeel, mening, zonder beperkende overtuiging.

Hoe ga jij de kerst vieren?